Απόψε δεν έχω όρεξη να συνεχίσω τις ταξιδιωτικές εμπειρίες. Ίσως το πρωί της Κυριακής. Στη Θεσσαλονίκη βρέχει, στην Καλαμαριά Αφρικανοί λαθρομετανάστες και μπάτσοι συμπλέκονται μετά το θάνατο Νιγηριανού που πουλούσε σι ντι, στο σαλόνι η Κατερίνα πολεμάει με το μόνιμο εφιάλτη της και μοναδικό μου ζόρι.
Γι αυτό κρεμάω ένα νέο ζόρι εδώ -είναι μόλις το πρώτο επεισόδιο από όσα έγιναν με αυτό το θέμα στις διακοπές μας- αλλά και περισσότερες σκέψεις του καφέ εδώ, γιατί σας έχω αφήσει καιρό χωρίς νέο επεισόδιο.
Τα λέμε το πρωί. Ελπίζω να έχω βρει το χαμόγελό μου.
Γι αυτό κρεμάω ένα νέο ζόρι εδώ -είναι μόλις το πρώτο επεισόδιο από όσα έγιναν με αυτό το θέμα στις διακοπές μας- αλλά και περισσότερες σκέψεις του καφέ εδώ, γιατί σας έχω αφήσει καιρό χωρίς νέο επεισόδιο.
Τα λέμε το πρωί. Ελπίζω να έχω βρει το χαμόγελό μου.
Σχόλια
ΞΥΠΝΗΣΑ ΠΡΩΙ -ΠΡΩΙ..
ΠΗΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΜΟΥ ΚΑΦΕ , ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΤΟΣΤ ΜΕ ΒΟΥΤΥΡΟ ΚΑΙ ΑΓΝΟ ΜΕΛΙ.
ΧΑΖΟΛΟΓΗΣΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ bLOG-akia...
ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ..
ΒΑΛΕ ΛΙΓΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕ ΤΗΝ 19-ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2007..
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ...
ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!!!!
Καλή η ιδέα σου για μουσική. Λέω να βάλω κάτι καλό στο blog
@ november
Γιατί σου μαύρισα την ψυχή; Εγώ φροντίζω να είσαι, πάντα, ενημερωμένος-η. Φταίω εγώ αν τα news είναι bad news?
και που έχω γυρίσει από κυριακή απόγευμα χωρίς να έχω πάει διακοπές και που δεν έχω και κέφια..δικαιούμαι ένα χαμόγελο?
:-)