Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ξανά στους δρόμους

Μου ήρθε με email και κάνω copy-paste. (Μου το έστειλε και η Μαριλένα, λίγα λεπτά αργότερα, στο σχόλιό της):

Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, στην μνήμη των νεκρών και των χαμένων, στην ελπίδα μιας διαρκούς και μόνιμης διαμαρτυρίας για προστασία και αναγέννηση.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, οχημάτων, εργασιών, σκέψεων, θορύβων όρθιοι και σιωπηλοί όπου βρεθούμε να αφουγκραστούμε τους ήχους της γης.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, όλου του συστήματος, οικονομικού, πολιτικού, εργασιακού, επικοινωνιακού να δείξουμε ότι δεν είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι, που πενθούμε, ελπίζουμε και συμπαραστεκόμαστε ενεργά.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, να παγκοσμιοποιήσουμε το δικό μας μήνυμα σε όλο το πλανήτη στέλνοντας το μήνυμα για συμμετοχή την ίδια ώρα Ελλάδας σε όλο τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες.


Το παραθέτω αυτούσιο κι όποιος θέλει, ακολουθεί.

Σχόλια

Ο χρήστης ΠΡΕΖΑ TV είπε…
Το μηνυμα πρεπει να το στειλουμε οταν παμε στη καλπη....
Ο χρήστης november είπε…
Θα συμφωνήσω με τoν πρέζα. Ο,τι ιδέα του κατεβαίνει του καθενός, τη στέλνει με chain mail και κάνει κίνημα. Έλεος. Οι συγκεντρώσεις ήταν σούπερ, όποιος θέλει τώρα να βοηθήσει ας δώσει χρήματα στους λογαριασμούς, ας σηκωθεί να πάει Πελοπόννησο, στην τελική.

(Το ήθελες το κράξιμό σου, τώρα)
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Λίγες ώρες πριν οι καταστροφικές φλόγες ξεκινήσουν να καίνε τα δάση και τα χωριά της Ηλείας, μια ιδιαίτερα «σημαντική επιχειρηματική επίσκεψη» λάμβανε χώρα στις περιοχές που σήμερα έχουν γίνει πλέον στάχτη.
Πρόκειται για τους εκπροσώπους του πολυεθνικού επιχειρηματικού ομίλου «World Trade Center Group» και Αμερικανούς επενδυτές, οι οποίοι πραγματοποίησαν επίσκεψη στην περιοχή, έπειτα από πρόσκληση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ηλείας.
Ο όμιλος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, εκπροσωπήθηκε σε υψηλότατο επίπεδο, από τον αντιπρόεδρό του, David H. Lee, ενώ συνοδευόταν από τον Γ. Ταμπάκη, γενικό διευθυντή του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού στις ΗΠΑ, τον πρόεδρο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου Κορέας και μια σειρά εκπροσώπους κατασκευαστικών ομίλων, με κατεύθυνση τις ξενοδοχειακές υποδομές.
Η ομάδα των επενδυτών επισκέφτηκε το λιμάνι του Κατάκολου, ολόκληρη την περιοχή της Ζαχάρως και τη λίμνη Καϊάφα, την αρχαία Ηλιδα, ενώ δεν παρέλειψαν φυσικά να επισκεφτούν και την αρχαία Ολυμπία. Οι ξένοι επενδυτές κατά τη διήμερη επίσκεψή τους - η οποία καλύφθηκε εκτενώς και με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από τον τοπικό Τύπο - μεταξύ 22 και 23 Αυγούστου - πραγματοποίησαν συναντήσεις με εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής, με τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τον υφυπουργό Οικονομικών Χρ. Φώλια, τον πρόεδρο της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων κ. Κοκκώση.
Μεγαλεπήβολα σχέδια...
Τα σχέδιά τους, πραγματικά ...μεγαλεπήβολα για την ...ανάπτυξη της περιοχής, όπως ο εκσυγχρονισμός του λιμανιού του Κατάκολου, ώστε να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες ελλιμενισμού πλοίων, το στήσιμο μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων σε ολόκληρη τη γύρω περιοχή, ακόμη και την κατασκευή Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στην αρχαία Ολυμπία. Η σκέψη για την κατασκευή ενός τέτοιου τσιμεντένιου μεγαθηρίου, στον ιερό χώρο του ελληνισμού, από μόνο του συνιστά ύβρη τέτοιου μεγέθους, που οι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών θα έπρεπε να την αποκλείσουν εξαρχής, πριν καν αυτή διατυπωθεί. Αντίθετα, όμως, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ηλείας, Αγγ. Αγγελόπουλος, σε σχετική συνέντευξη Τύπου, που έδωσε στις 22 Αυγούστου, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δε νομίζω ότι θα υπάρξει κάποιος που θα πει να μη γίνει. Οποιος το κάνει θα τον καταγγείλω για μικροπολιτική, αφού θέλει να πάει την Ηλεία πίσω»...
Την επόμενη μέρα, οι ξένοι επιχειρηματίες έδωσαν συνέντευξη Τύπου, κατά τη διάρκεια της οποίας παρουσίασαν πιο συγκεκριμένα το τι θέλουν να κατασκευάσουν στην περιοχή. Είπε, λοιπόν ο αντιπρόεδρος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου: «Η πρώτη φάση της κατασκευής περιλαμβάνει τα οικοδομήματα σχετικά με το Διεθνές Κέντρο Εμπορίου, το οποίο είναι το κτίριο μαζί με την υποδομή για το συνεδριακό κέντρο. Το δεύτερο είναι κατασκευές και οικοδομήματα τα οποία έχουν να κάνουν με τη φιλοξενία, όπως είναι οι ξενοδοχειακές μονάδες αλλά και εκτάσεις για γκολφ».
Οι επενδυτές συνέδεσαν το ενδιαφέρον τους για την περιοχή, τόσο με τη νέα εθνική οδό Αθηνών - Καλαμάτας, αλλά και με τον δυτικό οδικό άξονα της Πελοποννήσου και την Ιόνια Οδό, αφού όπως είπαν όλα αυτά τα έργα που είτε βρίσκονται σε εξέλιξη, είτε θα ξεκινήσουν σύντομα να κατασκευάζονται, θα φέρουν την περιοχή πιο κοντά στην Αθήνα αλλά και τη Βόρεια Ελλάδα, τα Βαλκάνια και μελλοντικά με την Κεντρική Ευρώπη.
Οπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, η κατασκευή όλων των παραπάνω προϋποθέτει την ύπαρξη τεράστιων εκτάσεων γης, φυσικά αποχαρακτηρισμένων ως προς τη χρήση τους. Διότι πολυτελή ξενοδοχεία, τσιμεντένιοι ουρανοξύστες, γήπεδα γκολφ, και οποιοδήποτε άλλο τερατούργημα σκοπεύουν να χτίσουν στην περιοχή, φυσικά και δεν μπορούν να χτιστούν, ούτε ανάμεσα σε ελαιόδεντρα, ούτε σε βοσκοτόπια και φυσικά ούτε ανάμεσα στα, καμένα πια, πυκνά δάση της Ηλείας...

ΜΕΣΣΗΝΙΑ

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Την 1/3/2007, ήρθε στη Βουλή σχέδιο νόμου με θέμα την ένταξη στον αναπτυξιακό νόμο της ΝΔ (3299/2004), ένα «φιλόδοξο» επενδυτικό σχέδιο στη Μεσσηνία, η ΠΟΤΑ. Σύμφωνα με αυτό, θα γίνουν συνολικά:
Εξι ξενοδοχειακές μονάδες, των 5 αστέρων.
Συνεδριακό κέντρο 1.200 θέσεων.
Κέντρο ...θαλασσοθεραπείας και αθλητικό κέντρο.
Δύο γήπεδα γκολφ.
Σε πρώτη φάση θα γίνουν τα τέσσερα ξενοδοχεία και το σύνολο της έκτασης που θα εκμεταλλευτεί ο ιδιώτης θα είναι 2.740 στρέμματα. Συνολικά, το πρόγραμμα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της νομαρχίας Μεσσηνίας, «θα αναπτυχθεί σε δύο παραλιακές εκτάσεις με πρόσωπο άνω των 1.000 μέτρων στην παραλία η κάθε μία (Κόλπος Σφακτηρίας, Ιόνιο Πέλαγος) στις περιοχές Πύλου και Ρωμανού Μεσσηνίας». Συγκεκριμένα, πρόκειται για τους δήμους Γαργαλιάνων, Νέστορος και Πύλου. Οι πρώτοι δύο δήμοι, επλήγησαν από τις πυρκαγιές...
Είναι ενδεικτικό ότι, όπως διαφημίζεται στην ιστοσελίδα της νομαρχίας Μεσσηνίας, «στη Β' Φάση θα κατασκευαστούν και τα επιτρεπόμενα μη αμιγώς τουριστικά έργα (παραθεριστική κατοικία) συνολικής επιφάνειας 17.500 τ.μ. στην περιοχή Ρωμανού και 40.000 τ.μ. στην περιοχή Πύλου». Δηλαδή, και άλλες εκτάσεις θα περιέλθουν στη χρήση του μεγαλοεπενδυτή...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΜΕ MAIL

ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΜΑΖΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΘΕΙ ΞΑΝΑ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙΚΟ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!
ΕΚΕΙ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΣΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.


ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΙΣ ΝΤΟΥΛΑΠΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΤΕ ΤΙΣ ΓΚΑΡΝΤΑΡΟΜΠΕΣ ΣΑΣ.



Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ


ΑΣΤΡΟΥΣ 111 ΣΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ.


ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η ΚΥΡΙΑ ΣΠΑΤΟΥΛΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ 210 5142309, 210 5148 629

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΖΑΧΑΡΩ ΓΙΑ 1000 ΑΤΟΜΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.
ΕΚΕΙ ΔΕΧΟΝΤΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ............

ΤΡΟΦΙΜΑ
ΡΟΥΧΙΣΜΟ
ΣΤΡΩΜΑΤΑ
ΚΡΕΒΑΤΙΑ
ΣΕΝΤΟΝΙΑ
ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ
ΜΑΞΙΛΑΡΙΑ-ΘΗΚΕΣ ΤΟΥΣ
ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ
ΣΚΕΥΗ ΚΟΥΖΙΝΑΣ...............

ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ!!!!!



ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
>>>> ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ ΝΙΚΟ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟ ΟΠΟΥ ΠΛΑΪ ΠΛΑΪ ΜΟΝΟΙ
>>>> ΜΑΣ ΔΙΝΑΜΕ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
>>>>
>>>>
>>>> Ο αποστολέας του email είναι φίλος, εθελοντής δασοπυροσβέστης, και
>>>> το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από έναν από τους συναδέλφους
>>>> του!
>>>>
>>>> 21/8/2007
>>>>
>>>> "Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς
>>>> πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο»
>>>> με αναπνευστικά προβλήματα."
>>>>
>>>> Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη
>>>> λογική της δημοσιογραφίας..
>>>>
>>>> Θα ήθελα να ξεχάσω
>>>> τα 3-4 πρόβατα που δεν πρόλαβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα
>>>> ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και εκείνο το σκυλάκι
>>>> που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο
>>>> κατάλαβε οτι δεν υπάρχει σωτηρία.. τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και
>>>> κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό.. Θα ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που
>>>> δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του
>>>> πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να
>>>> πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα.. Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα
>>>> πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας
>>>> ζώνουν από παντού Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των
>>>> ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα
>>>> σπίτια τους οι φλόγες Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με
>>>> τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να
>>>> απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν
>>>> κατράμι και μασούσαμε στάχτη, Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν
>>>> προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και δεν μπορούσαμε επειδή
>>>> είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας Θα ήθελα επίσης
>>>> να ξεχάσω όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που
>>>> δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας Θα ήθελα να ξεχάσω αυτούς
>>>> που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν
>>>> εκτεθειμένους στις φλόγες Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές
>>>> συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά Θα ήθελα να ξεχάσω
>>>> αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε
>>>> τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας
>>>> δεν θα ξέρουν οτι υπήρχαν
>>>>
>>>>
>>>> Μα δεν θα ξεχάσω
>>>> εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας
>>>> δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που
>>>> μας περιτριγύρισαν Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους απο Αταλάντη που
>>>> ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη για αυτούς περιοχή Μα δεν θα ξεχάσω
>>>> όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να
>>>> χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και
>>>> κοροιδεύουν τους Εθελοντές. Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια
>>>> δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ, για να μήν θίξει την
>>>> επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα συμφέροντα. Μα δεν θα ξεχάσω
>>>> οτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500
>>>> μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα.. Θα βοηθήσει να μπορέσω
>>>> να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου. Μα δεν θα
>>>> ξεχάσω την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα
>>>> αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξαναδώσαν
>>>> μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά
>>>> και καλοσύνη. Σας ευχαριστώ.
>>>>
>>>> Και δεν θα ξεχάσω
>>>> να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη
>>>> για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου. Η απορία
>>>> μου είναι οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια
>>>> πράσινο γύρω σας; Όταν ο αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει τους
>>>> πνεύμονες; πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω;
>>>> πώς περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να
>>>> δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα
>>>> πνευμόνια μου...
>>>>
>>>> Λίγη στάχτη στα μαλλιά...
>>>> δολοφόνοι...
Ο χρήστης Μαριλένα είπε…
Πολύ, πολύ σωστά.
Ο,τι μου κατεβαίνει το στέλνω και με μειλ και με σνεϊλ μειλ.
Ευγε και ειθε να το κανω πάντα.
Ο χρήστης kanataki είπε…
αλήθεια τώρα....

δεν του κουβάλησα εγώ όλους αυτούς..

υγ εκτός αν με έχουν ακολουθήσει.....
Ο χρήστης november είπε…
Μαριλενάκι, το κράξιμο δεν αφορούσε εσένα, αλλά εκείνους που σκέφτηκαν ότι θα μπορούσε μια "στάση" να αλλάξει κάτι από αυτό που έχει ήδη, δυστυχώς, συμβεί. Και μια που το σκέφτηκαν και μια που το έστειλαν με μέιλ σε άπαν το σύμπαν. Απλώς εκτιμώ ότι δεν είναι ώρα για διαμαρτυρία, εξάλλου η κάλπη πλησιάζει, όμως ώρα για να σηκώσουμε τα μανίκια μας.

(Διαστήματα μη χαίρεσαι, το κράξιμο για σένα ισχύει).
Ο χρήστης Μαριλένα είπε…
Eλα μωρέ και με στεναχώρησες.

Ισως να 'χεις δικιο, αλλά να, εκτός από τα χρήματα, αν μπορώ να κάνω και και κάτι άλλο, γιατί όχι;

Για εθελοντισμο, δεν το συζητάμε.
Στην ηλικια μου.. με πι θα πρέπει να με πάνε :ΡΡ
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τώρα που πήγαμε στις κάλπες και βγαλαμε αυτοδύναμο τον Κωστακη. Ησυχάσαμε.... Ησυχάσαμε απο τον Γιωργάκη που απο τον Μάιο μας τα πρήζε ότι η χώρα καταστράφηκε μέσα σε δυο χρονια πραγματικής διακυβέρνησης (σ.σ. στην αρχη ηταν οι Ολυμπιακοί).
Είχα βαρεθεί να τον ακουώ, σχεδόν να εκλιπαρεί, να τον κάνουμε πρωθυπουργό.
Επιτέλους ΤΕΛΟΣ επιτέλους θα έχουμε ησυχία.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τελικά ο Γιωργάκης δεν κάνει μια. Το γιατί είναι απλό... Τόσες γκαντεμιές του έπεσαν του Κωστάκη, ομόλογα, φωτιές, καταστροφές. Πήγε και ο Μητσοτάκης στο Μαξίμου και του ευχήθηκε ...καλη τύχη! Μπρρρρρ!
ΚΑΙ ΠΑΡ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ