Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια ακατάστατη σειρά πτωμάτων - Τηλεφώνημα

Μούλιαζε κάτω από το ντους. Είχαν μιλήσει στο τηλέφωνο για μισή ώρα. Δεν έλεγαν τίποτε. Αλλά ήταν ερωτευμένοι. Οι ερωτευμένοι έχουν αυτό το προνόμιο. Μιλούν με τις ώρες, χωρίς να λένε το παραμικρό. Ή, τουλάχιστον, λένε πράγματα που στους κανονικούς ανθρώπους μοιάζουν ασήμαντα. Μόνον σε εκείνους είναι σημαντικά.

Είχαν συμφωνήσει το επόμενο πρωινό να το περάσουν μαζί. Ο Κώστας είχε φροντίσει να μην υπάρχει φρουρά κι έτσι, αναγκαστικά, να πάει εκείνος στο σπίτι της, γι αυτόν τον… άχαρο ρόλο. Θα έμεναν μαζί από τις 8 το πρωί, ως το μεσημέρι. Τέσσερις ώρες γεμάτες έρωτα.

Ήταν τυλιγμένος με το μπουρνούζι του, μπροστά στην τηλεόραση, όταν χτύπησε το τηλέφωνο.

«Ναι…»

«Αστυνόμε… Τρέχα! Είναι νεκρός! Έχω κλειδώσει και είμαστε μέσα. Αλλά δεν ξέρω… Κάλεσα το 100 από το κινητό μου. Βγαίνει Αθήνα. Δεν ξέρω τι θα γίνει με τις συνεννοήσεις τους. Γαμώ τα κινητά μου, γαμώ! Τρέχα!»

Η λεσβία! Νεκρός; Ποιος ήταν νεκρός; Τι έγινε; Δεν είχε ώρα για απαντήσεις. Τώρα έπρεπε να τρέξει…

συνεχίζεται

Σχόλια

Ο χρήστης Кроткая είπε…
καλά τα έλεγα εγώ. Η χοντρούλα είναι δολοφόνα!
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ krotkaya
χε χε χε χε χε
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
a new twist... έτσι πρέπει.
Ο χρήστης AVRA είπε…
βρε καλε μου συντομευε...ειναι σαν να βλεπω αστυνομικη ταινια και να εχω πηξει στις διαφημισεις!..και δεν εχω και ποπκορν για να περναει η ωρα...:-))
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ αλεξάνδρα
Εξάλλου, ο τίτλος τα λέει όλα

@ avra
Βιαστικιά. Πάρε τώρα το κυπελλάκι και βάζω ποπκόρν στη φωτιά

\_/

&&&&&&&&&&&ποπ&&&&ποπ&&&&&&&&ποπ
Ο χρήστης iris είπε…
επίτελους δικαιολογείται και ο τίτλος. περιμένουμε εναγωνίως τα επόμενα πτώματα. Μπορούμε να κάνουμε και προβλέψεις ή μήπως θα επηρεάσουμε τον συγγραφέα;

αργεί όμως το επόμενο επεισόδιο :(
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ iris
Προς Θεού. Περιμένω προβλέψεις, για να δώσω άλλη τροπή. Κάθε προσπάθεια είναι δεκτή!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Καλή Χρονιά!

Καλώς τα παιδιά! Καλώς ήρθατε στο φτωχικό μου! Για περάστε... Περάστε... Παρακαλώ, ο πρώτος, να σπάσει το ρόδι στο κατώφλι. Όλοι χωράτε. Όλοι οι καλοί χωράτε. Αλλά και για τους κακούς θα δώσουμε μια θέση στον καναπέ, μέρες που είναι. Ακόμη και σ αυτούς που δεν έχουν ιδέα τι είναι τα blog, τι σημαίνει ελευθερία του λόγου, ή που δεν τους συμφέρει η ελευθερία αυτή, αλλά την μετρούν και την κόβουν κατά το δοκούν. Σα μια κάλτσα. Αλλά ας αφήσουμε τις γκρίνες. Κι ας κόψουμε, πρώτα από όλα, τη βασιλόπιτά μας. Ανοίχτε τις σαμπάνιες, τσουγκρίστε τα ποτήρια, ευχηθείτε, γιατί ήρθε ο νέος χρόνος. Μικρούλης είναι ακόμη, με ματάκια σχιστά, κινέζικα, γιατί μέσα στο 2008 όλο για την Κίνα θα μιλάμε, τόσο λόγω Ολυμπιακών Αγώνων, όσο και λόγω της μεγάλης ανάπτυξης σ αυτήν τη χώρα, που, ώρα είναι πλέον, να αρχίσει να κοιτάζει λίγο και το θέμα της μόλυνσης. Γιατί καλό είναι το ανάθεμα που ρίχνουμε στον Μπους και τους οπαδούς του (τους Μπούστηδες αυτού του κόσμου, του δυτικού), αλλά να μην ξεχνάμε ότι οι περ...

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν...