Μαριάνθη μου, τα ΄μαθες τα νέα; Θα ξεχυθούν, λέει, στους δρόμους τσίτσιδοι. Πάνω στα ποδήλατα! Άκουσον άκουσον! Φωτιά θα ρίξει ο Θεός να μας κάψει! Και θα το κάνουν, λέει, για τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Αντί να βάλουν μια μάσκα, αυτοί θα τα βγάλουν όλα. Και σε ρωτώ, αν έχεις το Θεό σου: Αν τα βγάλεις όλα, αν τσιτσιδωθείς, θα γλιτώσεις από το νέφος; Κι αν, πάνω στο ποδήλατο, ζοριστείς σε καμια ανηφόρα; Δε θα δημιουργήσεις άλλο νέφος; Εκεί να δεις μόλυνση της ατμόσφαιρας... Αχ, Μαριάνθη μου... Πάει, χάλασε ο κόσμος! Και το κάνανε, λέει, σε άλλες 70 πόλεις. Τι ποιο, καλέ; Τι σου λέω τόσην ώρα; Να κάνουν, τσίτσιδοι, ποδήλατο! Μα ναι! Ολοτσίτσιδοι. Κατά πως τους γέννησε η μάνα τους! Άντρες γυναίκες, ένα πράμα, ούλοι μαζί! Ναι, μπεν μιξ, σου λέω! Δηλαδή, τι άνδρες και τι γυναίκες... Άντε, Θε' μου σχώρα με! Να μην ανοίξω τον στόμα μου... Αλλά πώς θα την πεις εσύ αυτήν τη γυναίκα που θα τα πετάξει όλα και θα αρχίσει να κάνει πετάλι σαν τον κλόουν στο τσίρκο; Άσε που έχω μια απορία βρε Μ
KENA ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ