Ήρθε η ώρα. Τις ταυτότητες στην τσέπη κι εμπρός μαρς, για τα εκλογικά κέντρα. Σκεφτείτε κι αποφασίστε. Μην ξεχνάτε, ότι και οι λαοί κάνουν λάθη. Αλλά φροντίστε να μην κάνετε. Εμείς, οι αλάθητοι, δε φταίμε σε τίποτα, να φάμε στη μάπα την επιλογή σας. Γι αυτό και η ευχή. Και, για όσους δεν το γνωρίζουν, μεταφέρω από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, ώστε να καταλάβετε πώς ξεκίνησε η ιστορία με αυτή την ευχή: Την εποχή του Τρικούπη, στα εκλογικά τμήματα στήνονταν τόσες κάλπες, όσοι και οι υποψήφιοι. Ο ψηφοφόρος έμπαινε στο εκλογικό τμήμα, κρατώντας άσπρα και μαύρα σφαιρίδια. Οι κάλπες ήταν από λευκοσίδηρο, είχαν μία οπή και χωρίζονταν στα δύο. ΑΠό τη μία πλευρά έγραφαν ΝΑΙ, με άσπρα γράμματα και ΟΧΙ, από την άλλη, με μαύρα. Ο ψηφοφόρος στεκόταν μπροστά στην κάλπη, πίσω από την οποία βρισκόταν εκπρόσωπος του υποψηφίου, στον οποίο "ανήκε" η κάλπη. Ο εκπρόσωπος φώναζε το όνομα του υποψηφίου και ο ψηφοφόρος έβαζε το χέρι του στην οπή και πετούσε, μαύρο ή άσπρο σφαιρίδιο (μαύρο για όχι και άσπρο για ναι). Από τη διαδικασία αυτή βγήκαν οι εκφράσεις "θα τον μαυρίσω" και "καλό βόλι" (τα σφαιρίδια θύμιζαν βόλια του παλιού καιρού). Οι ταγμένοι σε έναν υποψήφιο (τα κοματόσκυλα του καιρού) δάγκωναν το βόλι, για να αναγνωρίσει ο υποψήφιος την ψήφο. Από αυτό βγήκε η έκφραση "θα το ρίξω δαγκωτό". Άντε, σειρά σας τώρα.
KENA ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Σχόλια
καλή μέρα!
Μια ψιλοανάλυση ήδη στα σχόλια του ποστ σου. Μπορεί να φαίνεται επιφανειακή αλλά, πίστεψέ με, δεν είναι έτσι. Οι Θεσσαλονικείς έτσι σκέφτονται("Ποιοί είναι αυτοί οι πουθενάδες";).
@ alexandra
Η ελπίδα, άλλωστε, πεθαίνει πάντα τελευταία. Dum spiro spero
@ krotkaya
Αγαπητή,
βεβαίως και γνωρίζουμε ποίους θα καταδικάσομεν δια της ψήφου μας. Όλους εκείνους ήτινες επί έτη ήταν απόντες και ενεφανίσθησαν εις την πόλιν τους τελευταίους τρεις μήνες. Πάντως την κυρίαν εκ του χωρίου Αδάμ, δεν της δίδομεν ούτε κοχλιάριον ύδατος.
κατα τα αλλα καλο βολι σημερα. εγω δεν ψηφιζω, μπου χου χου!
Αγαπητή,
οι αλλοδαποί ήτινες ζήτησαν την ψήφο μας, εφανερώθησαν την Κυριακήν. Δεν είχον δικαίωμα ούτε τον εαυτόν τους να ψηφίσουν, καθόσον είχαν απωλέσει τα δικαιώματά τους εις άλλον δήμον.
Η μεν κ. Αράπογλου εψήφισε εις την Καλαμαριάν, ο δε κ. Καρατζαφέρης δεν κατάφερε να ψηφίση διότι απείχε άνω των 200 χιλιομέτρων εκ της πόλεώς του (Αθήνας).