Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προβλήματα

Ζήτω η Ελλάδα της ευρυζωνικότητας!
Στην Κεφαλλονιά δεν κατάφερα να συνδεθώ στο Ίντερνετ. Πρώτη προσπάθεια μέσω κινητού τηλεφώνου. Αποτυχία. Το νησί δε διαθέτει 3G.
Δεύτερη προσπάθεια μέσω μόντεμ κινητού. Αδύνατο. Τα bluetooth δε λειτούργησαν με τίποτα.
Τρίτη προσπάθεια με κάρτα από σταθερό τηλέφωνο. Το 801-... δεν επικοινώνησε ποτέ με το μόντεμ μου.
Τέταρτη προσπάθεια από Internet cafe. Το Pc του καφέ δεν διάβασε ποτέ τον φορητό σκληρό μου δίσκο.
Πέμπτη προσπάθεια για ασύρματο δίκτυο. Χα! Εδώ δε συνδεθήκαμε με καλώδιο. Θα συνδεόμασταν με ασύρματο; Κι όμως, ασύρματο δίκτυο υπήρχε -δωρεάν- από τον ΟΤΕ, σε απόσταση 200 μέτρων από το ξενοδοχείο. Αλλά η σύνδεση... ήταν αδύνατη. Όταν ρώτησα στον ΟΤΕ μου είπαν ότι, προφανώς, βρίσκομαι μακριά. Κι όταν έδειξα το ξενοδοχείο, έξυσαν το κεφάλι τους, αλλά απάντηση δε μου έδωσαν. Κανονικά θα έπρεπε να μπορούσα να συνδεθώ.
Έκτη προσπάθεια δεν υπήρξε. Ξεχύθηκα στις παραλίες και αποφάσισα να επικοινωνήσω μαζί σας από την επιστροφή μου και μετά. Από φίλο έμαθα ότι, από το Αργοστόλι συνδέθηκε χωρίς πρόβλημα. Ε, εγώ ήμουν ο καντέμης!
Επέστρεψα και από το βράδυ θα έχουμε ενημερώσεις επί όλων των μετώπων!

Καλό Χειμώνα παίδες!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι κι ήτανε μέρα Σάββατο δλδ!Αποκορύφωση της καντεμιάς! Καλώς ήρθες! :)
Ο χρήστης An-Lu είπε…
Κάτσε ρε! Επειδή γύρισες εσύ πρέπει να χειμωνιάσουμε όλοι? Για αποτοξινώσου λίγο!
;-)
Ο χρήστης maya είπε…
καλώς ήρθες καλέ μου! ελπίζω να πέρασες καλά και να ασχολήθηκες και με τον εαυτό σου. ε?

φιλιά απο δέκτη ευχής καλού χειμώνα με ευγνωμοσύνη. επίσης!
χχχ
Ο χρήστης kanataki είπε…
απαγορέυω επισήμως την ανταπόδοση ευχών για το "καλό χειμώνα"
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ renata
Καλώς σας βρήκα! Δε λες τίποτα! Θα ακολουθήσει νέο ποστ, με λεπτομέρειες από τη διαμονή. Ξεκαρδιστικό.

@ an-lu
Γρήγορα αγαπητή! Προλαβαίνετε δεν προλαβαίνετε να ψηφίσετε!

@ maya
Καλώς σε βρήκα! Ναι, βρήκα χρόνο κι ασχολήθηκα και με τον εαυτό μου. Ξεκλήρισα και μερικές στάνες...

@ tsaperdona
Ειδικά εσείς, δεν μπορείτε, αγαπητή, να απαγορέψετε τις ευχές αυτές. Στο χώρο εργασίας σας, κάθε μέρα επιστρέφει κι ένας. Τι του λες, δηλαδή, με εκλογές μπροστά του; Καλό υπόλοιπο; Αυτά που ήξερες, να τα ξεχάσεις!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ