Η τηλεόραση, στο γραφείο της Πρήχα, ήταν συντονισμένη με το δελτίο ειδήσεων. Η οθόνη είχε γεμίσει με ένα μακρινό πλάνο δικό του και του Μίλτου, τη στιγμή ακριβώς που κυλιόντουσαν, σαν mud wrestlers, σε σόου φθηνού μπαρ με πόρνες. Στο κάτω μέρος της οθόνης υπήρχε μια επιγραφή: «Αστυνομικοί ανταλλάσουν γροθιές πάνω από πτώμα!»
Η φωνή του δημοσιογράφου ακουγόταν «οφ». Περιέγραφε τον καβγά και αναρωτιόταν για ποιο λόγο, δυο αστυνομικοί είχαν πιαστεί στα χέρια, την ώρα που έπρεπε να εξιχνιάζουν μια δολοφονία.
Το ρεπορτάζ τελείωσε και στην οθόνη εμφανίστηκε η παρουσιάστρια και σε παράθυρο ο ρεπόρτερ. Τον ρώτησε αν υπήρχαν νεώτερα κι ο δημοσιογράφος απάντησε πως οι πληροφορίες του ανέφεραν ότι οι δύο αστυνομικοί είχαν παλιούς ανοικτούς λογαριασμούς, από τότε που ο νυν υφιστάμενος ήταν προϊστάμενος και το ανάποδο. Τότε που μέσα σε μία νύχτα, κατά τη διάρκεια των «κρίσεων», το ανώτατο συμβούλιο αποφάσισε την προαγωγή του Μίλτου κατά δύο θέσεις και καθ΄ υπέρβασιν της ιεαρχίας και τη διατήρηση του Κώστα στην παλιά του θέση. Έτσι, ο Μίλτος Παντάκης έγινε διευθυντής Ασφαλείας και ο Κώστας Θεοδωρίδης παρέμεινε προϊστάμενος του τμήματος Εγκλημάτων Κατά της Ζωής.
Η οθόνη χωρίστηκε στα τρία. Η παρουσιάστρια στη μέση, δεξιά της ο δημοσιογράφος κι αριστερά της βρισκόταν, πλέον, ο σχολιαστής του δελτίου. Είπε ότι είχε τις δικές του πληροφορίες. Πως ο Θεοδωρίδης έχασε τη θέση του διευθυντή όταν, ως προϊστάμενος του τμήματος Εγκλημάτων Κατά Της Ζωής αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο ύποπτο για δολοφονία ηλικιωμένων. Κι ο ύποπτος δολοφόνησε, το ίδιο βράδι, μια γυναίκα μέσα στο σπίτι της, για να συλληφθεί δυο μέρες μετά και να αποδειχθεί στην ανάκριση ότι ήταν ο πραγματικός δράστης. Τον είχε συλλάβει ο Παντάκης κι έτσι εξασφάλισε την προαγωγή του.
Παρενέβη η παρουσιάστρια και άρχισε να βγάζει έναν λόγο για το ότι όλα αυτά ήταν άσχετα και πως οι δύο αστυνομικοί έπρεπε να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να μην γρονθοκοπούνται μπροστά στα τηλεοπτικά συνεργεία. Όλοι συμφώνησαν. Κι ο σχολιαστής πρόσθεσε ότι είχαν κι άλλες διαφορές. Ότι ο Θεοδωρίδης ήταν παντρεμένος με μια αστυνομικίνα, την οποία αγαπούσε ο Παντάκης κι η οποία, όμως, κατέχει υψηλή θέση στο σώμα και δεν έχει δώσει ποτέ λαβές για σχόλια, γι αυτό και, παρά το ότι οι άλλοι δύο τον πίεζαν, δε θα απεκάλυπτε το όνομά της, ούτε τη θέση της.
«Μόνον τη φωτογραφία μου δεν έδωσε ο αλήτης…»
Η Κατερίνα μιλούσε ήρεμα. Θα περίμενε κανείς ότι με τέτοιες εξελίξεις θα ήταν πυρ και μανία. Θα είχε ορμήσει πάνω τους και θα τους είχε ξεσκίσει. Αντίθετα, ήταν ιδιαίτερα ήρεμη. Τους είχε και τους δύο μπροστά της, ήρεμη και παρακολουθούσε, μαζί τους, το δελτίο ειδήσεων.
Εκείνοι φορούσαν, ακόμη, τα λερωμένα και ξεσχισμένα από τον καβγά ρούχα τους. Δεν είχαν καμία όρεξη να σχολιάσουν.
«Σε λίγο θα πουν και τι χρώμα και μέγεθος σουτιέν φοράω»…
Του Κώστα του ήρθε, αυθόρμητα, να πει εκείνος χρώμα και διαστάσεις. Δε θα ήταν, όμως, η καλύτερη στιγμή για τέτοιου είδους χοντρό χιούμορ, ούτε για αναπόληση παλαιών καλών στιγμών. Κάθισε αμίλητος στη θέση του και είδε την Πρήχα να γυρνάει την πολυθρόνα της προς το μέρος τους.
«Κύριοι, γίναμε ρεζίλι. Ξεφτιλιστήκαμε οι ίδιοι, ξεφτιλίσαμε και το σώμα. Κι αν σήμερα οι δημοσιογράφοι σταμάτησαν στο ρόλο μου στη σχέση σας πριν χρόνια, αύριο να είστε σίγουροι ότι θα πουν και ποια είμαι και θα ζητούν την αποπομπή μου. Σήμερα ζητούν μόνον την παραίτηση του υπουργού, αύριο έρχεται η σειρά μας. Κι εμείς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να καθίσουμε και να περιμένουμε»…
Μιλούσε σχετικά αργά, με κενά ανάμεσα στις προτάσεις. Προσπάθησε να μιλήσει ο Μίλτος:
«Θέτω την παραίτησή μου στη διάθεσή σου… Δεν…»
Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει:
«Άσ’ τα αυτά Παντάκη. Από την πρώτη στιγμή είσαι δίπλα στο Θεοδωρίδη. Του είχες γίνει στενός κορσές. Ως διευθυντής Ασφαλείας δεν ήσουν υποχρεωμένος να τρέχεις πίσω του. Εκείνος ήταν υποχρεωμένος να σε ενημερώνει! Εσύ, όμως, ήσουν πάντα εκεί, να του θυμίζεις το παρελθόν. Κι αυτός, ηλίθιος όπως πάντα, φρόντισε να μπλέξει με κάθε τρόπο στην υπόθεση κι ύστερα να κάνει τον νταή, όπως πάντα…»
Έπαιρνε στροφές! Μιλούσε πάλι γρήγορα και δυνατά. Ο Κώστας κάτι πήγε να πει, αλλά αντίθετα με τον Μίλτο, δεν πρόλαβε να σχηματίσει ούτε μία λέξη. Η Πρήχα, είχε βγει, για τα καλά, στην επίθεση:
«Περιττό, Θεοδωρίδη! Δε με γελάς ότι την Τιτάκου, ή την έριξες στο κρεβάτι, ή σκοπεύεις να τη ρίξεις! Κι αντί να ψάχνεις αυτόν που έσπειρε τέσσερα πτώματα, τρέχεις πίσω της σαν το σκύλο που σέρνει, πίσω από τη σκύλα»!
Όταν η Κατερίνα γινόταν κακή, ήταν μια πολύ καλή κακή.
«Τότε να υποβάλω κι εγώ την παραίτησή μου».
«Για να μην είστε τζάμπα μάγκες, δεκτές οι παραιτήσεις σας κύριοι! Άντε στα σπίτια σας τώρα»!
Κοιτάχτηκαν ξαφνιασμένοι. Σηκώθηκαν αργά από τις πολυθρόνες τους και στάθηκαν όρθιοι μπροστά στην Πρήχα. Σε στάση προσοχής, με σφιγμένες γροθιές και ένα βλέμμα γεμάτο κακία, πρώτα μίλησε ο Μίλτος:
«Όπως επιθυμείτε… Θα συντάξω, αμέσως, το σήμα και θα το έχετε σε πέντε λεπτά»…
Στράφηκε προς την πόρτα κι έφυγε. Πιο χαλαρά όρθιος μπροστά της, ο Κώστας, την κοιτούσε μάλλον αδιάφορα.
«Δεν τα πάω καλά με τις γραφομηχανές και τα κομπιούτερ. Θα βάλω κάποιον να συντάξει την παραίτησή μου και θα στη στείλω».
«Δε γίνεται δεκτή, προς το παρόν, Θεοδωρίδη. Άσε ότι είπα προηγουμένως και πήγαινε σπίτι σου να αλλάξεις. Κάνε μπάνιο και γραμμή στον ιατροδικαστή. Έχει κάτι να μας πει. Και κοίτα ως αύριο το πρωί, άντε το μεσημέρι, να έχεις ξεμπερδέψει με την υπόθεση. Να ξέρεις ποιος το έκανε. Διαφορετικά, αύριο το απόγευμα, να στρώσεις τον κώλο σου κάτω και να συντάξεις μόνος σου την παραίτηση. Γκέκε;»
Γκέκε…
Συνεχίζεται
Σχόλια
Άντε καλέ αφού ξέρεις ότι είμαι ανυπόμονη...
Υπομονή. Δευτέρα βράδυ το νέο ποστ
@ november
Καλώστονα κι ας άργησες. Χιονισμένος μας ήρθες, αλλά ακόμη απόμακρος. Ούτε μια ευκαιρία για σχόλιο; Για να ανοιγόμαστε...
Καλημερούδια!
Καλημέρα! Ζητείται πρόθυμος να ετυμολογήσει τη λέξη γκέκε!
άντε να δούμε λέμε!
:ΡΡΡΡΡΡΡ
Το να με αναζητούν τρεις γυναίκες με κολακεύει, δε λέω... Ζητάω συγνώμη, κι επανέρχομαι. Στο επόμενο επεισόδιο, στα σχόλια, ο λόγος της απουσίας...