Ποιός Πρίσλεϊ και πιο Βέγκας! Μία δεν πιάνει το όλο σκηνικό, μπροστά στο Τσίρκο Μεντράνο των γιορτών, την Κάτω Περαία!
Μιλάμε τώρα για γειτονιά αγνώριστη! Έχει γεμίσει φωτάκι και λαμπάκι! Δενδράκι και και γκυ! Αφού πιστεύω ότι, από λεπτό σε λεπτό, θα βγάλουν τα αδέσποτα κέρατα και θα τριγυρνάνε σαν τους τάρανδους του Άι - Βασίλη! Ο Ρούντολφ κι η παρέα του!
Καλά που δε χιόνισε. Γιατί αν έριχνε και χιόνι, λίγο θα ήθελε να το μπερδέψω και να πιστέψω ότι είμαι σε καμία Φιλανδία, σε καμία βόρεια χώρα, τέλος πάντων, εκεί που ο Αϊ Βασίλης είναι χοντρούλης, με κόκκινα ρούχα κι άσπρη γενιάδα.
Γιατί, εδώ που τα λέμε, ο αυθεντικός Άγιος, ο δικός μας, καμία σχέση! Πέρασε και δεν ακούμπησε. Ασκητής κι όχι υπέρβαρος. Ντυμένος σεμνά κι όχι σα θυρωρός στο Χάγιατ! Με σανδάλι κι όχι με μπότα μαύρη και γουνάκι.
Αλλά έτσι όπως έγινε η γειτονιά, σκιάχτηκα! Γέμισαν τα μπαλκόνια λωποδύτες Αϊ Βασίληδες! Πάνω σε μια σκάλα όλοι, με το σακούλι γεμάτο, σα Ρουμάνοι μπουκαδόροι που το σκάνε πριν τους πιάσει η Άμεσος Δράση, με το ζεμπίλι γεμάτο κλοπιμαία!
Μερικοί μάλιστα είναι τόσο καλοφτιαγμένοι, που λίγο έλειψε να τους πάρουν στο κυνήγι τα σκυλιά-τάρανδοι της περιοχής.
Γι αυτό σας λέω. Μύρισε Χριστούγεννα. Από την 1η Δεκεμβρίου τα στόλισαν όλοι οι καβλωμένοι, λες και είναι μαγαζάτορες στην Ερμού ή την Τσιμισκή κι αν δε βάλουν μπάλες και λαμπιόνια δίπλα στα σώβρακα και τις ζαρτιέρες δε θα πουλήσουν μία.
Έχουμε και τα ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς, να συναγωνίζονται το ένα το άλλο πιο θα κάνει το πιο νόστιμο νηστίσιμο: μηλόπιτες, χαλβαδοπιτάκια και... κουραμπιέδες. Τώρα πώς έγιναν νηστίσιμοι οι κουραμπιέδες, γλυκό στο οποίο το κατ΄ εξοχήν συστατικό είναι το φρέσκο και παχιό παχιό βούτυρο, μυστήριο. Τρέχουν οι γιαγιάδες και αγοράζουν τους νηστίσιμους κουραμπιέδες, τρώνε και μετά αναρωτιούνται: λες να αρτηθήκαμε;
Πάντως, προσωπικά, αυτά τα γλυκά τα υποτιθέμενα νηστίσιμα, τα αποφεύγω. Μια φορά δοκίμασα ένα (τώρα νηστίσιμο ήταν, για διαβητικούς ήταν, θα σας γελάσω) και πέρασα μια βδομάδα στην τουαλέτα. Καθάρισε, όμως, το αντεράκι μου. Να μην έχω παράπονο...
Λοιπόν, για το διάκοσμο, θα τα ξαναπούμε. Θα κάνω διαγωνισμό για το πιο κιτς στόλισμα. Κάποιος γείτονας, που στόλισε χριστουγεννιάτικο δένδρο με κάτι μπάλες κόκκινες σα μήλα το χειμώνα, έχει βάλει υποψηφιότητα. Λέω να τραβάω και φωτογραφίες, να τις ποστάρω, να πάρω και γνώμες. Πώς τη βλέπετε την ιδέα;
Μέχρι να τα κάνω όλα αυτά (κι αν δε βαρεθώ) να σας θυμίσω ότι αν φιλήσετε κάποιον κάτω από το γκυ (ή το ου, αυτά πάντα τα μπέρδευα) θα τον παντρευτείτε. Γι αυτό και η φωτογραφία.
Μιλάμε τώρα για γειτονιά αγνώριστη! Έχει γεμίσει φωτάκι και λαμπάκι! Δενδράκι και και γκυ! Αφού πιστεύω ότι, από λεπτό σε λεπτό, θα βγάλουν τα αδέσποτα κέρατα και θα τριγυρνάνε σαν τους τάρανδους του Άι - Βασίλη! Ο Ρούντολφ κι η παρέα του!
Καλά που δε χιόνισε. Γιατί αν έριχνε και χιόνι, λίγο θα ήθελε να το μπερδέψω και να πιστέψω ότι είμαι σε καμία Φιλανδία, σε καμία βόρεια χώρα, τέλος πάντων, εκεί που ο Αϊ Βασίλης είναι χοντρούλης, με κόκκινα ρούχα κι άσπρη γενιάδα.
Γιατί, εδώ που τα λέμε, ο αυθεντικός Άγιος, ο δικός μας, καμία σχέση! Πέρασε και δεν ακούμπησε. Ασκητής κι όχι υπέρβαρος. Ντυμένος σεμνά κι όχι σα θυρωρός στο Χάγιατ! Με σανδάλι κι όχι με μπότα μαύρη και γουνάκι.
Αλλά έτσι όπως έγινε η γειτονιά, σκιάχτηκα! Γέμισαν τα μπαλκόνια λωποδύτες Αϊ Βασίληδες! Πάνω σε μια σκάλα όλοι, με το σακούλι γεμάτο, σα Ρουμάνοι μπουκαδόροι που το σκάνε πριν τους πιάσει η Άμεσος Δράση, με το ζεμπίλι γεμάτο κλοπιμαία!
Μερικοί μάλιστα είναι τόσο καλοφτιαγμένοι, που λίγο έλειψε να τους πάρουν στο κυνήγι τα σκυλιά-τάρανδοι της περιοχής.
Γι αυτό σας λέω. Μύρισε Χριστούγεννα. Από την 1η Δεκεμβρίου τα στόλισαν όλοι οι καβλωμένοι, λες και είναι μαγαζάτορες στην Ερμού ή την Τσιμισκή κι αν δε βάλουν μπάλες και λαμπιόνια δίπλα στα σώβρακα και τις ζαρτιέρες δε θα πουλήσουν μία.
Έχουμε και τα ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς, να συναγωνίζονται το ένα το άλλο πιο θα κάνει το πιο νόστιμο νηστίσιμο: μηλόπιτες, χαλβαδοπιτάκια και... κουραμπιέδες. Τώρα πώς έγιναν νηστίσιμοι οι κουραμπιέδες, γλυκό στο οποίο το κατ΄ εξοχήν συστατικό είναι το φρέσκο και παχιό παχιό βούτυρο, μυστήριο. Τρέχουν οι γιαγιάδες και αγοράζουν τους νηστίσιμους κουραμπιέδες, τρώνε και μετά αναρωτιούνται: λες να αρτηθήκαμε;
Πάντως, προσωπικά, αυτά τα γλυκά τα υποτιθέμενα νηστίσιμα, τα αποφεύγω. Μια φορά δοκίμασα ένα (τώρα νηστίσιμο ήταν, για διαβητικούς ήταν, θα σας γελάσω) και πέρασα μια βδομάδα στην τουαλέτα. Καθάρισε, όμως, το αντεράκι μου. Να μην έχω παράπονο...
Λοιπόν, για το διάκοσμο, θα τα ξαναπούμε. Θα κάνω διαγωνισμό για το πιο κιτς στόλισμα. Κάποιος γείτονας, που στόλισε χριστουγεννιάτικο δένδρο με κάτι μπάλες κόκκινες σα μήλα το χειμώνα, έχει βάλει υποψηφιότητα. Λέω να τραβάω και φωτογραφίες, να τις ποστάρω, να πάρω και γνώμες. Πώς τη βλέπετε την ιδέα;
Μέχρι να τα κάνω όλα αυτά (κι αν δε βαρεθώ) να σας θυμίσω ότι αν φιλήσετε κάποιον κάτω από το γκυ (ή το ου, αυτά πάντα τα μπέρδευα) θα τον παντρευτείτε. Γι αυτό και η φωτογραφία.
Σχόλια
θα κάνουμε γιορτές στα σκοτεινά από την υπερφόρτωση στο τέλος!!!!
Βασίλη θα κερδίσει ένα ζευγάρι κέρατα ταράνδου και θα γίνει πρέσβης μας στη Ζιμπάμπουε όπου θα μεταδώσει το νόημα των Χριστουγέννων. Υποβολή αιτήσεων μέχρι 5 Δεκεμβρίου το νωρίτερο
χαχαχα! γαμάτο!
είναι μωρέ που μπερδεύουμε τα Χριστούγεννα με το Καρναβάλι. Πέφτουν και κοντά-κοντά...
Να κάνω την ερώτηση της ξανθιάς (αν και είμαι καστανή πλέον); Γιατί νηστίσιμα; Νηστεύουμε τα Χριστούγεννα; Καλά, κι η γαλοπούλα; Νηστίσιμη γαλοπούλα δεν μου ξανατυχε...
(η φωτο γαμάτη!)