Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σοκ! Νέο κρούσμα παιδικής πορνογραφίας!

Το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα και δεν μπορούσα να το πιστέψω: Θεσσαλονικείς, Αθηναίοι, Μυτηλινιοί, Μυκονιάτες, συμμετείχαν στο κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας το οποίο εξαρθρώθηκε σε συνεργασία με την Ιντερπόλ και την αστυνομία της Βρετανίας. Ανάμεσά τους, αξιωματικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και... ένας παπάς(αυτό το τελευταίο, το πίστεψα με την πρώτη)!
Οι Ελληνικές διωκτικές αρχές ειδοποιήθηκαν από τη μητροπολιτική αστυνομία του Λονδίνου και, από τις έρευνες που διήρκεσαν από τις 10 Δεκεμβρίου 2008 ως τις 26 Ιανουαρίου 2009, αποδείχτηκε πως, στο κύκλωμα έπαιρναν μέρος 35 άτομα, από Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Μυτιλήνη, Πάτρα, Μύκονο, Ορεστιάδα και Πρέβεζα.
Οι 11 από αυτούς συνελήφθησαν, ενώ για 14 από τους τους υπόλοιπους έχει παρέλθει το Αυτόφωτο και σχηματίστηκε δικογραφία.
Για τους υπολοίπους η έρευνα συνεχίζεται. Δεν έχουν προκύψει, λέει, επαρκή στοιχεία. Έχει καλώς. Για τους 14, όμως, που εξακολουθούν να κυκλοφορούν; Αυτόφωρο τέτοιο αδίκημα; Δεν ξέρω αν φασίζω επικίνδυνα, όμως μόνο που σκέπτομαι πως θα μπορούσε η κόρη μου να φιγουράρει σ ένα από τα βιντεάκια τους, γίνομαι θηρίο ανήμερο! Κι υιοθετώ λύσεις αυτοδικίας.
Σύμφωνα με την αστυνομία, οι φερόμενοι ως δράστες, πλήρωναν συνδρομή (περίπου 80 δολάρια ΗΠΑ) και έμπαιναν, ως χρήστες, σε ιστοσελίδες με περιεχόμενο σκληρό πορνό. Εκεί, διακινούσαν μεταξύ τους βιντεάκια, στα οποία εικονίζονταν ανήλικοι να κάνουν σεξ με μωρά (ακόμη και έξι μηνών). Οι περισσότεροι ανήλικοι ήταν δεμένοι πισθάγκωνα. Συνολικά κατασχέθηκαν πάνω από 28.000 gb δεδομένων(όλα βίντεο και φωτογραφίες σκληρού πορνό με ανήλικους).
28.000 γίγας! Μα θα τρελαθούμε εντελώς; Δηλαδή, δε μιλάμε για μια άρρωστη διαστροφή. Μιλάμε για κανονικό επάγγελμα! Ας όψεται ο νόμος περί προσωπικών δεδομένων. Διαφορετικά, τα ονόματά τους θα φιγουράριζαν, φόρα παρτίδα, σε blog, τηλεοράσεις και εφημερίδες. Και πείτε με, τώρα, τηλεκανίβαλο. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση (και σε ό,τι έχει να κάνει με παιδιά) με καταλαμβάνουν άγρια και πρωτόγονα συναισθήματα. Που οδηγούν σε σκέψεις του στιλ: "Μήπως να επαναφέρουμε το παλιό, καλό, έθιμο του ανασκολοπισμού";

Η φωτογραφία είναι από το Ίντερνετ και ουδεμία σχέση έχει με το θέμα

Σχόλια

Ο χρήστης Σταυρούλα είπε…
Αν καταλήξουν στη φυλακή θα ανασκολοπίζονται συχνά. Οπότε τέτοια τιμωρία τους εύχομαι!

Σε καταλαβαίνω όμως, γιατί ο καθένας αυτό σκέφτεται, ειδικά αν έχει παιδιά, ανίψια κλπ. (Φτου! Φτου! φτου! )
Ο χρήστης ria είπε…
και μετά λέγανε οπισθοδρομικό το βουλευτή του λάος που ήθελε να ευνουχίσει τους παιδεραστές!
γιατί άραγε καταργήσαμε την ποινή του θανάτου!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ