Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πινακίδες

Μου ήρθε με email. Αρχικά είπα να μην το ποστάρω, να γράψω κάτι δικό μου, για να μην κατηγορηθώ για άκρατη τεμπελιά. Έπειτα, το ξανασκέφτηκα:


1. Όλοι έχουν δικαίωμα στην τεμπελιά


2. Μερικά είναι απολαυστικά.


Κι αποφάσισα να το ποστάρω το ρημάδι. Τα σχόλια στις παρενθέσεις, δικά μου. Το κείμενο δικό σας!




Σε κάποια ταμπέλα κάπου στα Χανιά:«ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΤA ΧΑΝΙΑ ΚΑΘΑΡA. ΠΕΤΑΤΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ» (1ο βραβείο Αγροτουρισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης)


Κάποια επιγραφή:«ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»(και πού πήγε ο αλτρουϊσμός;)


Ταμπέλα δίπλα στο δρόμο προς Χανιά:«ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΑΣΚΟΠΑ»(ε, καλά τώρα... Και κάτι μας είπε)


Πινακίδα σε κατάστημα της Θεσσαλονίκης:«ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΣΙΚΑ ΧΑΛΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΑΣ»(Αλ Θεσαλονίκ)


Πινακίδα σε parking:«ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚ/ΡΙΣΜΑ» (Έφαγε δηλαδή το A, που έπιανε τόσο χώρο. Αλήθεια, αν απαγορεύεται το παρκάρισμα στο πάρκινγκ μήπως επιτρέπεται στα πεζοδρόμια;)


Πινακίδα σε ταβέρνα:«ΟΠΟΙΟΣ ΠΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ, ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΠΛΗΡΩΣΕΙ!»(Κορυφαίος ταβερνιάρης! Στην υγειά του!)


Αγγελία:«ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΜΕ ΔΥΟ ΡΟΔΕΣ, ΤΡΙΚΥΚΛΟ»(και τετράτοχο, να μην σου πω!)


Πινακίδα σε ενοικιάσεις αυτοκίνητων και μοτοσικλετών:«DUCKS FOR RENT»(and pigs, too)


Πινακίδα σε κάποιο κατάστημα στην Αθήνα:«ΟΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΘΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ»(Παραδίδομαι!)


Σε κάποια πινακίδα στην Ασπροβάλτα:«DOLOMATA ΓΙΑ FISHING»(και Skoylarikia gia piersing)


Σε πινακίδα ουρητηρίων στην Καλαμάτα:«ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΤΑ ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ XEΣΤΡΑ. ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΧΕΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΤΑΣΑΚΙΑ ΣΑΣ»(Παλιόόόό)


Ταμπέλα σε κατάστημα στην Αθήνα:«ΑΝΟΙΚΤΑ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΛΕΙΣΤΑ»(Ποτέ την Κυριακή)


Τίτλος ειδήσεων στο Alpha:«ΓΙΑΓΙΑ 105 ΧΡΟΝΩΝ, ΕΙΔΕ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΑΙΩΝΕΣ»(Έχουμε και λέμε: Αν γεννήθηκε το 1899, είδε τον 20 να αλλάζει με τον 19 και το 2001 τον 20 να αλλάζει με τον 21. Δε βγαίνει. Πάμε από την αρχή. Αν γεννήθηκε το 1898, είδε τον 19 να αλλάζει με τον 20 και το 2001 τον 20 να αλλάζει με τον 21. Πάλι δεν βγαίνει. Πάμε από την αρχή... Κοίτα κάτι πράγματα...)


Κάποια ταμπέλα στην Αθήνα:«ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΓΙΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ»(μφφφ)


Σε καρτοτηλεφωνο με ηλιακό συλλέκτη:«ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΡΑΔΥ»(Ελπίζω να μην ήταν τηλεφώνημα έκτακτης ανάγκης)


Πινακίδα σε φράχτη κτήματος:"ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ. ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΘΑ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝΤΑΙ. ΟΙ ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ ΘΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ..."(Τέλειος! Οι πληροφορίες ότι το φράκτη πηδούν, κάθε βράδυ, πέντε-έξι μαζοχιστές, ελέγχονται ως ανακριβείς)!




Άντε, την άλλη φορά, θα βάλω δικό μου κείμενο...

Σχόλια

Ο χρήστης An-Lu είπε…
Το ουήσκια ΟΚ
το τσόνη ΟΚ
το κατεσαρ..τι είναι;
Cutty shark??????



Μαμά μου!
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ an-lu

Indeed, my dear!
Ο χρήστης aggelos-x-aggelos είπε…
Το "Μην παίρνεται ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους", νομίζω ότι είναι πολύ παλιό σύνθημα σε τοίχο των Εξαρχείων. Πρέπει δε να είναι τόσο παλιό, όσο το ιστορικό "Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του".

Τα σχόλια στις παρενθέσεις ήταν όλα τα λεφτά!
Ο χρήστης Кроткая είπε…
τι θα γίνει ρε Τάκι με τις κονσέρβες σου; χειρότερος κι από τη Ντόλυ έχεις καταντήσει!
Ο χρήστης maya είπε…
το φχαριστήθηκα!
και να σου πω κάτι?
επιτρέπεται και των άλλων να βάζουμε, γιατUUUUU?
πιο καλά τα διαβάζω σε ποστ παρά στο μειλ
που στο γεμίζουν με τέτοια.
μια δυσανεξία με τα ανέκδοτα, τα powerpoint και τα zip files
την έχω, δεν την παλεύω!

φιλιά καλημέρα!
χχχχχχχχχχχχχχχ
Ο χρήστης NY ANNA είπε…
Xaaaaaaaaaaaaaaaa!
Το χρειαζόμουν. Φχαριστώ Διαστηματάκι!!!!!! Κι αυτό με την Κρήτη έχει πολύ πλάκα, γιατί ήμουν το καλοκαίρι προς τα εκεί και ενημερώθηκα πλήρως πως κάποιες πόλεις πλακώνονται μεταξύ τους.
Από αρχαιοτάτων.
Χαχ! Αυτό με το φράκτη πάντως και το άλλο με τα ναρκωτικά, έγραψαν τρελά πάντως. Να σου πω κι ένα ακόμα; Είμαι... άπρεπη! Χααααααααααα!
Τα φιλιά μου.
(Άντε, να βρέξει, να ηρεμήσουν μερικοί μερικοί, γιατί αυτός ο νοτιάς παίρνει μυαλά λέεεεεεεμε!)
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ Ο/Η aggelos-x-aggelos είπε...

Πρέπει δε να είναι τόσο παλιό, όσο το ιστορικό "Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του".

Κι αυτό υπήρχε στο βιβλίο του Ν. Δημαρά "Εμπρός στον Έτσι που Χάραξε ο Τέτοιος". Κορυφαίο!

@ Ο/Η Кроткая είπε...

χειρότερος κι από τη Ντόλυ έχεις καταντήσει!

Εμ, μ΄ όποιον δάσκαλο καθήσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.

@ Ο/Η maya είπε...

μια δυσανεξία με τα ανέκδοτα, τα powerpoint και τα zip files
την έχω, δεν την παλεύω!


Άσε, φιλενάδα! Παίρνω περίπου 60 email την ημέρα! Χάνομαι, σου λέω...

@ Ο/Η NY ANNA είπε...

(Άντε, να βρέξει, να ηρεμήσουν μερικοί μερικοί, γιατί αυτός ο νοτιάς παίρνει μυαλά λέεεεεεεμε!)

Έλα που μας ξέσκησε ο αγέρας! Και πάλι καλά σε σας εκεί κάτω. Γιατί σε ΄μας εδώ πάνω, φυσάει βοριάς (απ΄ το σπασμένο μου το τζάμι...)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ