Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι ναυαγοί





Σε ένα ερημονήσι ναυάγησαν:
  • 2 Ιταλοί και 1 Ιταλίδα
  • 2 Γάλλοι και 1 Γαλλίδα
  • 2 Γερμανοί και 1 Γερμανίδα
  • 2 Ελληνες και 1 Ελληνίδα
  • 2 Αγγλοι και 1 Αγγλίδα
  • 2 Βούλγαροι και 1 Βουλγάρα
  • 2 Σουηδοί και 1 Σουηδέζα
  • 2 Ιρλανδοί και 1 Ιρλανδέζα
  • 2 Ρώσοι και 1 Ρωσίδα.
    • Ένα μήνα μετά πάνω σε αυτό το πανέμορφο και απομακρυσμένο νησί:

      Ο ένας Iταλός καθάρισε τον άλλον Iταλό για την Iταλίδα.

      Οι δύο Γερμανοί έφτιαξαν ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα το οποίο ακολουθούν αυστηρώς, για να εναλλάσσονται με την Γερμανίδα.

      Οι δύο Ελληνες κοιμούνται την Δευτέρα με την Ιταλίδα, την Τρίτη με την Σουηδέζα, την Τετάρτη με την Γαλλίδα, την Πέμπτη με την Ρωσίδα, την Παρασκευή με την Ελληνίδα και το σαββατοκύριακο πηγαίνουν για ψάρεμα καθώςη Ελληνίδα ασχολείται ευτυχισμένη με την καθαριότητα και το μαγείρεμα.

      Οι δύο Αγγλοι περιμένουν κάποιον να τους συστήσει στην Αγγλίδα και έως τότε βολεύονται μεταξύ τους.

      Οι δύο Βούλγαροι έριξαν μια ματιά στον ωκεανό, μετά μια ματιά στην Βουλγάρα και άρχισαν να κολυμπάνε.

      Οι δύο Σουηδοί μελετούν το ενδεχόμενο αυτοκτονίας την στιγμή που η Σουηδέζα γκρινιάζει ασταμάτητα για τις αναλογίες του κορμιού της, την αληθινή φύση του φεμινισμού, αλλά τουλάχιστον δεν χιονίζει και οι φόροι είναι σε μειωμένα επίπεδα.

      Οι Ιρλανδοί δυο αρχίζουν να χωρίζουν το νησί σε βόρειο και νότιο και να κατασκευάζουν ένα αποστακτήριο. Δεν είναι σίγουροι αν θα πρέπει να το συζητάνε για sex μιας και τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται θολά μετά τα πρώτα λίτρα κατάποσης whiskey.

      Ο ένας Ρώσος παντρεύτηκε την Ρωσίδα και μετά την χώρισε. Είναι ο καλύτερος πελάτης του αποστακτηρίου των Ιρλανδών. Ο άλλος Ρώσος έβγαλε λεφτά σκοτώνοντας τον Ιταλό και κανονίζοντας να βγάλει βίζα στους Βούλγαρους. Κάνοντας αυτά διεκδικεί το 33.4% από το αποστακτήριο των Ιρλανδών, συμπεριλαμβανομένου και το παγκόσμιο δικαίωμα διανομής στους Αγγλους, προσλαμβάνοντας τους Ελληνες για πωλητές. Επίσης προσέλαβε τους δύο Γερμανούς ως σωματοφύλακες για τον εαυτό του και την Ρωσίδα γκόμενά του και υποσχέθηκε στην Βουλγάρα ότι θα γίνει νονά του πρώτου του παιδιού. Εξακολουθεί να βγαίνει και με την Σουηδέζα ενίοτε για να μάθει αγγλικά.

      Στο μεταξύ οι Γάλλοι ακόμα σκέφτονται πώς ξέμειναν μόνοι στο νησί!


      Σχόλια

      Ο χρήστης An-Lu είπε…
      Not bad! Nto bad at all!
      Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
      Καλόό, αν και προβλέψιμο ως ένα σημείο! :)
      Ο χρήστης . είπε…
      Χαχα! Καλόοοοοοοοοοο!
      Ο χρήστης Μαριλένα είπε…
      ωραίο Διαστήματα :))
      Ο χρήστης diastimata είπε…
      @ Σε όλους

      Είπαμε να χαμογελάσουμε και λίγο...
      Ο χρήστης Sophia Choleva είπε…
      Ωραίο, αλλά έχει περισσότερο γούστο να στο διηγείται ο άλλος
      Ο χρήστης diastimata είπε…
      @ sophie_jamaica

      E, να βρεθούμε, ρε παιδί μου, να σου το πω δια ζώσης! Ξέρω κι άλλα!

      ;-)
      Ο χρήστης UrbanTulip είπε…
      χα χα πολύ καλό. οι Γάλλοι ήταν ωραίοι; τους έχω μια αδυναμία.
      Ο χρήστης diastimata είπε…
      @ UrbanTulip

      Ο ένας ίδιος ο Αλέν (Ντελόν) κι ο άλλος ίδιος ο Ζαν Πολ (Μπελμοντό, φυσικά), αγαπητή! Κούκλοι!

      Εκτός κι αν προτιμάς κανέναν από τους νεώτερους (Βινσέν Κασέλ, ας πούμε; Κι ας είναι καπαρωμένος -σιγά το κάρο που βρήκε κι αγάπησε!)

      Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

      Μια αρχή, πριν καιρό...

      "Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

      Ο Γιάννης και τα άλογα...

      Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

      Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

      Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ