Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

H ώρα της Κύπρου

Ου-κρα-νί-α! Ου-κρα-νί-α!
Βρε δεν πα να με αποκαλείτε εθνικό μειοδότη! Μετά την εμφάνιση της κυρίας παραδίνομαι! Εγώ εκεί έμεινα.
Να σας ενημερώσω ότι, για επαγγελματικούς λόγους, αναγκάστηκα, πάλι, να δω το διαγωνισμό μετά την έναρξη. Κι έτσι, η ενημέρωση μετά από κάθε τραγούδι, άρχισε με καθυστέρηση και μετά το 3ο κομμάτι (να το κάνει ο Θεός).

Ισλανδία: Το Γκριζ, σε νέες περιπέτειες! Ξεπάγωχαν οι Ισλανδοί και ήρθαν Γιουροβίζιον... Τίποτα το ιδιαίτερο

Σουηδία: Ωραίο κορμί, καλό τραγούδι, σιτεμένη κυρία. Ε, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.

Τουρκία: Θεέ μου! Ο Κακοφωνίξ με κόκκινη κιθάρα! Ο θέλω-να-γίνω-Μπρους-Σπρινγκστιν Τούρκος τραγουδιστής του γκρουπ, ξεφώνισε, τσίριξε και κρέμασε την κιθάρα όπως το είδωλό του. Πέρασε και δεν ακούμπησε. Πάντως, το προτιμώ από τα υπόλοιπα.

Ουκρανία: Είσαι θεά κοπέλα μου! Τέλειο θηλυκό! Τέλεια φούστα (μήπως ήταν μπλούζα; Αν κρίνω από εκεί που τελείωνε...). Τι είπατε; Τραγούδησε; Σιγά μην άκουγα το τραγούδι! Η κοπέλα ήταν "Μη Σταματάς Δικέφαλε"! Είχε να δώσει. Το τραγούδι θα ακούγαμε τώρα;

Λιθουανία: Μακρυμάλης παβαρότι με δερμάτινο μαύρο παντελόνι (καλά, δεν άνεψαν τα μπούτια του) και άσπρο φαρδύ πουκάμισο. Ο Χάι Λάντερ!

Αλβανία: Άνευ σχολίων, γιατί όταν επιστρέφουμε σπίτι μας, περνάμε από σκοτεινούς δρόμους...

Ελβετία: Δεν ξέρω αν μου άρεσε. Δεν ξέρω αν δε μου άρεσε. Δεν το θυμάμαι καν. Πιέζομαι για να θυμηθώ κάτι... Τίποτα. Το τραγούδι που μου γνώρισε το Αλτζχάιμερ.

Τσεχία: Κάποιοι μπέρδεψαν τη Γιουροβίζιον με το πλατό της Private. από φωνή, φωνάρα... Λαμέ κοντά φορέματα, ωραία πόδια, α, -κι ένα τραγούδι που δεν το θυμάμαι.

Λευκορωσία: Μαυροντυμένος νεαρός Λευκορώσος, με μουστάκι ουρά ποντικιού, προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι μαθητής του Σβαρτζενέγκερ. Του εύχομαι "άστα λαβίστα", μπέιμπι.

Λεττονία: Εραστές του Τζόνι Ντεπ τραγούδησαν σε στιλ αγγλικού ποπ του 60. Ωραίες μπότες! Κάποιος να τους ενημερώσει ότι οι απόκριες τελείωσαν.

Κροατία: Πρώτα βγήκε ένας ηλικιωμένος (μα πολύ ηλικιωμένος) κύριος με λευκό κοστούμι και πάρκινσον. Μετά βγήκε ένας επίσης (όχι και τόσο πολύ) ηλικιωμένος, που τραγούδησε μια πόλκα. Ευτυχώς δεν έπεσαν κάτω, γιατί ο γέρος, ή από χέσιμο ή από πέσιμο θα πάει.

Βουλγαρία: Βοήθεια! Κάποιος να τους ενημερώσει ότι: 1. Ξέχασαν ανοικτή την πρίζα. 2. Το μπρέικ ντανς πέθανε. 3. Οι ΖΖ ΤΟΠ έπαιζαν καλό ροκ του νότου κι όχι ηλεκτρομαλακίες. 4. Η Βουλγάρα τραγουδίστρια κατάγεται από το Σαντάνσκι. 5. Πήρε φωτιά το σκηνικό. 6. Κάηκαν τα σουβλάκια(καλά ρε... Εκεί βρήκατε να κάνετε μπάρμπεκιου);

Δανία: Παλιοημερολογίτες και παλιομοδίτες Δανοί, με τραγουδιστή άτριχο που αναγκάστηκε να ζωγραφίσει ένα υποτυπώδες μουστάκι, μας παρακάλεσαν να αντέξουμε όλη τη νύχτα. Και τα πέντε δευτερόλεπτα που αντέξαμε, ήταν αρκετά. Συμπαθητικό τραγουδάκι, αλλά εκτός του πνεύματος του διαγωνισμού.

Γεωργία: Κατέβηκε με τυφλή τραγουδίστρια. Αν πήγαινε για Όσκαρ, θα το είχε στο τσεπάκι της. Ειδικά με ένα τραγούδι με τίτλο "Η Ειρήνη Θα Έρθει". Αλλά με ρυθμό στο SAGAPO του Ρακιντζή, μάλλον δεν έχει τύχη. (Με τα ζόρια κρατιέμαι)...

Ουγγαρία: Ένα πιάνο, ένα κερί, μια γυναίκα. Το πιάνο έπαιζε, το κερί έκαιγε, η γυναίκα τραγουδούσε. Ίσως να ήταν καλύτερα να έπαιζε το κερί, να έκαιγε η γυναίκα και να τραγουδούσε το πιάνο. Η Σελίν Ντιόν σε Ουγγαρέζα.

Μάλτα: Δεσποτική κυρία στο χώρο σου. Κάλεσε: 090... Μου έμεινε το χέι, χέι, χέι, χέι, η περιφέρειά της (αυτή ήταν περιφέρεια Αττικής και περιχώρων) και το ότι το τραγούδι αντί για τις 33 έπαιζε στις 45 στροφές. Κυρά μου, δεν ξέρεις τι είναι πάουερ πλέιτ; Αμ με τόσες βότκες, θα θες λιποαναρρόφηση.

Κύπρος: Μαζί της, μόνον και μόνον επειδή έστειλε τραγούδι στα Ελληνικά! Αφού περίμενα ότι, από μία γωνία, θα έβγαινε η Μαρινέλα και η Μαρίζα Κωχ! Μετά, άρχισε να τραγουδά. Ευτυχώς, η γυναίκα του αστροναύτη έβγαλε τη στολή κι έμεινε με ένα μπορντοπορτοκαλοκόκκινο φουστανάκι. Τώρα το τραγούδι μάλλον μια παραφωνία και μισή ήταν. Πολύ φοβάμαι ότι η μεγαλόνησος θα μείνει εκτός και θα χάσουμε το 12άρι.

Σκόπια: Ρε παιδιά τι έγινε; Μετοίκησε ο Νίβο; Κι άλλαξε και φύλο; Πού πας κυρά μου με τη γάμπα-ρόπαλο; Με τους κορμούς δένδρων αντί για πόδια; Έριξες και το ψιλοδικτυωτό στο μανικάκι, σα τη συναγρίδα; Α, ήταν κι ένας με ημίψηλο στο γκρουπάκι. Οι άλλοι φορούσαν τραγιάσκες. Άντε, καλή επανάσταση. Όσο κι αν παρακαλάς, δε σ αφήνω να μ΄ αγαπήσεις. Για να μη μιλήσω για την πρόκληση του τέλους, στο χειροκρότημα και φέρω τα πάνω-κάτω στην εξωτερική μας πολιτική...

Πορτογαλία: Τα μελιτζανιάάά να μην τα βάλεις πιάάάά!!! Τώρα πώς αυτό το τραγούδι ήταν εμπνευσμένο από τα φάντος, μόνον οι αδελφές Μαγγίρα το ξέρουν. Κάτι χοντρές κυρίες ξελαρυγγίστηκαν, μια με μελιτζανί μαλί και μαύρο φόρεμα φώναξε αντάμα με μια με ξανθό και άσπρο φόρεμα, άπλωσαν τα χέρια σε έκταση, πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια, πάμε παιδιά... φήσυξε κι ο βοριάς, συναχώθηκε η κυρία και τέλειωσε.
Με μπλε όσοι πέρασαν στον τελικό.
Γενικά, η βραδιά ήταν χειρότερη της προηγούμενης. Τα τραγούδια δεν έφθασαν αυτά της πρώτης βραδιάς. Οι πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες στα γειγονικά Σκόπια κλαίνε για τον αποκλεισμό (μετά το veto στο ΝΑΤΟ αποκλεισμός από τη Γιουροβίζιον; quel domage...), ελέγχονται ως ανακριβείς.
Σε λίγο λέω να κρεμάσω κανένα βιντεάκι...

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
χαχαχαχα!

Πάντως, της Τουρκίας μου άρεσε...Από τους πειρατές, θα προτιμούσα την προχθεσινή γαλοπούλα...Όσο για την Ουκρανή, για Φαβορί την κόβω...
Ο χρήστης Klearchos είπε…
Να σου πω την αλήθεια, ξεχώρισα της Σουηδίας και της Κροατίας... Το Αλβανικό μου έκανε καλή εντύπωση, (λίγο η φωνή της τραγουδίστριας με παραξένεψε)... Το Κυπριακό ήταν πατάτα σκέτη... Οι Τσέχες - Τσέχες... Κρίμα!! Αν βάζαν και μία τραγουδίστρια στην σκηνή είχαν το βραβείο στο τσεπάκι τους... Η Βουλγαρία περίμενα να περάσει και το θεωρώ έκπληξη που δεν πέρασε... (Τι σημασία έχει αν είναι από το Σαντάσκι;)
Ο χρήστης An-Lu είπε…
Ξέχασες να αναφέρεις ότι οι Σουηδοί στείλαν τον κλώνο της Ντονατέλλας (της Βέρσέης ντε!) η οποία φόραγε το ίδιο μπλουζάκι με την Ουκρανέζα (σου)!
Ο χρήστης Dr_MAD είπε…
Κάτω τα χέρια από την Ανι Λόρακ! χαχαχα

Κρίμα για την Κύπρο πάντως :-(

Α! Εχεις πρόσκληση

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ ΑΥΡΙΟ!
Ο χρήστης Κωστής Γκορτζής είπε…
Ουκρανία ...δαγκωτό κι εγώ. Λόγω ηλικίας (...), πρόλαβα να την ακούσω κιόλας. ΚΑΙ Φωνάρα!

Από Γιουρο ΒΥΖΙΟΝ καλά πάμε (φαντάσου να 'σπαγε το σουτιέν της Πορτογαλέζας) και από διαστηματική αναμετάδοση ακόμα καλύτερα :-)
Ο χρήστης aggelos-x-aggelos είπε…
Θα το πιούμε και αυτό το πικρό ποτήρι φέτος. Τόσα χρόνια που δεν ήξερα κανέναν Κώστα τη γλίτωνα, έβγαινα και δεν έπαιρνα χαμπάρι. Εδώ και μερικά χρόνια κάθε χρόνο την τρώω στη μάπα.

Η πρόσκληση είναι να γράψω από που βγαίνει το aggelos-x-aggelos;
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ εύη

Kι εμένα μου άρεσε της Τουρκίας. Ειδικά το video clip είναι εκπληκτικό και θα το κρεμάσω στα επινίκια, όπου σχεδιάζω κάτι άλλο.

@ Klearchos

Ομολογώ ότι της Σουηδίας ήταν μια χαρά τραγούδι, ειδικά για eurovision. Καλή η Αλβανίδα κι έχει μέλλον μπροστά της (είναι στα 16 -ίσως γι αυτό να σε παραξένεψε η φωνή). Μια χαρά είναι το Σαντάνσκι, μωρέ... Και ζουν και πολλοί Έλληνες...

@ An-Lu

χα χα χα! Ναι! Κι έλεγα τι μου θυμίζει!
Καλά, τα μπλουζάκια όλα τα λεφτά...
@ MAD

Ωπ! Ανιλορακική μανία!
Είμαστε με Καλομοίρα -σε λίγο σχόλια για την τριτιά που είναι πρωτιά(

@ Κωστης Γκορτζής

Χα χα χα! Κωστή μου, είναι ένα πανηγύρι -καθαρά τηλεοπτικό- με ολίγη από μουσική, που αν το αντιμετωπίσεις έτσι περνάς μια χαρά! Γι αυτό, συμφωνώ! Ουκρανία δαγκωτό (στο λαιμό και όπου αλλού μας κάνει κέφι -κι όπου μπορούμε, φυσικά)

aggelos-x-aggelos

Ρίξε στο γυαλί φαρμάκι!
Να χαίρεσαι τους Κωστήδες και τις Ελένες που αγαπάς!

Η πρόσκληση είναι γι αυτό ακριβώς.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ