H ώρα της Κύπρου

Ου-κρα-νί-α! Ου-κρα-νί-α!
Βρε δεν πα να με αποκαλείτε εθνικό μειοδότη! Μετά την εμφάνιση της κυρίας παραδίνομαι! Εγώ εκεί έμεινα.
Να σας ενημερώσω ότι, για επαγγελματικούς λόγους, αναγκάστηκα, πάλι, να δω το διαγωνισμό μετά την έναρξη. Κι έτσι, η ενημέρωση μετά από κάθε τραγούδι, άρχισε με καθυστέρηση και μετά το 3ο κομμάτι (να το κάνει ο Θεός).

Ισλανδία: Το Γκριζ, σε νέες περιπέτειες! Ξεπάγωχαν οι Ισλανδοί και ήρθαν Γιουροβίζιον... Τίποτα το ιδιαίτερο

Σουηδία: Ωραίο κορμί, καλό τραγούδι, σιτεμένη κυρία. Ε, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.

Τουρκία: Θεέ μου! Ο Κακοφωνίξ με κόκκινη κιθάρα! Ο θέλω-να-γίνω-Μπρους-Σπρινγκστιν Τούρκος τραγουδιστής του γκρουπ, ξεφώνισε, τσίριξε και κρέμασε την κιθάρα όπως το είδωλό του. Πέρασε και δεν ακούμπησε. Πάντως, το προτιμώ από τα υπόλοιπα.

Ουκρανία: Είσαι θεά κοπέλα μου! Τέλειο θηλυκό! Τέλεια φούστα (μήπως ήταν μπλούζα; Αν κρίνω από εκεί που τελείωνε...). Τι είπατε; Τραγούδησε; Σιγά μην άκουγα το τραγούδι! Η κοπέλα ήταν "Μη Σταματάς Δικέφαλε"! Είχε να δώσει. Το τραγούδι θα ακούγαμε τώρα;

Λιθουανία: Μακρυμάλης παβαρότι με δερμάτινο μαύρο παντελόνι (καλά, δεν άνεψαν τα μπούτια του) και άσπρο φαρδύ πουκάμισο. Ο Χάι Λάντερ!

Αλβανία: Άνευ σχολίων, γιατί όταν επιστρέφουμε σπίτι μας, περνάμε από σκοτεινούς δρόμους...

Ελβετία: Δεν ξέρω αν μου άρεσε. Δεν ξέρω αν δε μου άρεσε. Δεν το θυμάμαι καν. Πιέζομαι για να θυμηθώ κάτι... Τίποτα. Το τραγούδι που μου γνώρισε το Αλτζχάιμερ.

Τσεχία: Κάποιοι μπέρδεψαν τη Γιουροβίζιον με το πλατό της Private. από φωνή, φωνάρα... Λαμέ κοντά φορέματα, ωραία πόδια, α, -κι ένα τραγούδι που δεν το θυμάμαι.

Λευκορωσία: Μαυροντυμένος νεαρός Λευκορώσος, με μουστάκι ουρά ποντικιού, προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι μαθητής του Σβαρτζενέγκερ. Του εύχομαι "άστα λαβίστα", μπέιμπι.

Λεττονία: Εραστές του Τζόνι Ντεπ τραγούδησαν σε στιλ αγγλικού ποπ του 60. Ωραίες μπότες! Κάποιος να τους ενημερώσει ότι οι απόκριες τελείωσαν.

Κροατία: Πρώτα βγήκε ένας ηλικιωμένος (μα πολύ ηλικιωμένος) κύριος με λευκό κοστούμι και πάρκινσον. Μετά βγήκε ένας επίσης (όχι και τόσο πολύ) ηλικιωμένος, που τραγούδησε μια πόλκα. Ευτυχώς δεν έπεσαν κάτω, γιατί ο γέρος, ή από χέσιμο ή από πέσιμο θα πάει.

Βουλγαρία: Βοήθεια! Κάποιος να τους ενημερώσει ότι: 1. Ξέχασαν ανοικτή την πρίζα. 2. Το μπρέικ ντανς πέθανε. 3. Οι ΖΖ ΤΟΠ έπαιζαν καλό ροκ του νότου κι όχι ηλεκτρομαλακίες. 4. Η Βουλγάρα τραγουδίστρια κατάγεται από το Σαντάνσκι. 5. Πήρε φωτιά το σκηνικό. 6. Κάηκαν τα σουβλάκια(καλά ρε... Εκεί βρήκατε να κάνετε μπάρμπεκιου);

Δανία: Παλιοημερολογίτες και παλιομοδίτες Δανοί, με τραγουδιστή άτριχο που αναγκάστηκε να ζωγραφίσει ένα υποτυπώδες μουστάκι, μας παρακάλεσαν να αντέξουμε όλη τη νύχτα. Και τα πέντε δευτερόλεπτα που αντέξαμε, ήταν αρκετά. Συμπαθητικό τραγουδάκι, αλλά εκτός του πνεύματος του διαγωνισμού.

Γεωργία: Κατέβηκε με τυφλή τραγουδίστρια. Αν πήγαινε για Όσκαρ, θα το είχε στο τσεπάκι της. Ειδικά με ένα τραγούδι με τίτλο "Η Ειρήνη Θα Έρθει". Αλλά με ρυθμό στο SAGAPO του Ρακιντζή, μάλλον δεν έχει τύχη. (Με τα ζόρια κρατιέμαι)...

Ουγγαρία: Ένα πιάνο, ένα κερί, μια γυναίκα. Το πιάνο έπαιζε, το κερί έκαιγε, η γυναίκα τραγουδούσε. Ίσως να ήταν καλύτερα να έπαιζε το κερί, να έκαιγε η γυναίκα και να τραγουδούσε το πιάνο. Η Σελίν Ντιόν σε Ουγγαρέζα.

Μάλτα: Δεσποτική κυρία στο χώρο σου. Κάλεσε: 090... Μου έμεινε το χέι, χέι, χέι, χέι, η περιφέρειά της (αυτή ήταν περιφέρεια Αττικής και περιχώρων) και το ότι το τραγούδι αντί για τις 33 έπαιζε στις 45 στροφές. Κυρά μου, δεν ξέρεις τι είναι πάουερ πλέιτ; Αμ με τόσες βότκες, θα θες λιποαναρρόφηση.

Κύπρος: Μαζί της, μόνον και μόνον επειδή έστειλε τραγούδι στα Ελληνικά! Αφού περίμενα ότι, από μία γωνία, θα έβγαινε η Μαρινέλα και η Μαρίζα Κωχ! Μετά, άρχισε να τραγουδά. Ευτυχώς, η γυναίκα του αστροναύτη έβγαλε τη στολή κι έμεινε με ένα μπορντοπορτοκαλοκόκκινο φουστανάκι. Τώρα το τραγούδι μάλλον μια παραφωνία και μισή ήταν. Πολύ φοβάμαι ότι η μεγαλόνησος θα μείνει εκτός και θα χάσουμε το 12άρι.

Σκόπια: Ρε παιδιά τι έγινε; Μετοίκησε ο Νίβο; Κι άλλαξε και φύλο; Πού πας κυρά μου με τη γάμπα-ρόπαλο; Με τους κορμούς δένδρων αντί για πόδια; Έριξες και το ψιλοδικτυωτό στο μανικάκι, σα τη συναγρίδα; Α, ήταν κι ένας με ημίψηλο στο γκρουπάκι. Οι άλλοι φορούσαν τραγιάσκες. Άντε, καλή επανάσταση. Όσο κι αν παρακαλάς, δε σ αφήνω να μ΄ αγαπήσεις. Για να μη μιλήσω για την πρόκληση του τέλους, στο χειροκρότημα και φέρω τα πάνω-κάτω στην εξωτερική μας πολιτική...

Πορτογαλία: Τα μελιτζανιάάά να μην τα βάλεις πιάάάά!!! Τώρα πώς αυτό το τραγούδι ήταν εμπνευσμένο από τα φάντος, μόνον οι αδελφές Μαγγίρα το ξέρουν. Κάτι χοντρές κυρίες ξελαρυγγίστηκαν, μια με μελιτζανί μαλί και μαύρο φόρεμα φώναξε αντάμα με μια με ξανθό και άσπρο φόρεμα, άπλωσαν τα χέρια σε έκταση, πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια, πάμε παιδιά... φήσυξε κι ο βοριάς, συναχώθηκε η κυρία και τέλειωσε.

Με μπλε όσοι πέρασαν στον τελικό.

Γενικά, η βραδιά ήταν χειρότερη της προηγούμενης. Τα τραγούδια δεν έφθασαν αυτά της πρώτης βραδιάς. Οι πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες στα γειγονικά Σκόπια κλαίνε για τον αποκλεισμό (μετά το veto στο ΝΑΤΟ αποκλεισμός από τη Γιουροβίζιον; quel domage...), ελέγχονται ως ανακριβείς.

Σε λίγο λέω να κρεμάσω κανένα βιντεάκι...