Δυνατή τζαζ μουσική πλημμύριζε το δωμάτιο. Όλα ήταν τακτοποιημένα στο σαλόνι, εκτός από το εξώφυλλο του δίσκου που έπαιζε στο πικ απ. Το βυνίλλιο στριφογύριζε στο πλατό κι ο ασημένιος βραχίονας χάραζε τη μαύρη επιφάνεια. Η φωνή της Έλα, με τη βραχνή φωνή του Λούις, έκαναν υπέροχο ντουέτο.
Η σκιά στην κουζίνα τακτοποιούσε με επιδέξιες κινήσεις ένα δεξί γυναικείο χέρι, μέσα σε μία διάφανη σακούλα για κατεψυγμένα τρόφιμα. Την τύλιξε προσεκτικά, βγάζοντας τον αέρα. Την έσφιξε με ένα ειδικό συρματάκι. Στον ειδικό χώρο, με μαύρο μαρκαδόρο έγραψε: «Πάολα».
Άνοιξε την κατάψυξη. Ήταν γεμάτη τέτοια σακουλάκια. Κάθε σακουλάκι κι ένα χέρι. Κάθε χέρι και μία ψυχή. Έκανε χώρο κι έβαλε το χέρι της Πάολας μαζί με τα υπόλοιπα…
Συνεχίζεται…
Σχόλια
Πάντως μου έχεις λείψει πολύ !!
Δηλητηριώδη Νοέμβριε, κανείς δε θα σταματήσει τα μπάνια του λαού!
@ iris
Ανθίσταμαι! Δε θα μείνω στέρφος! Μόλις τελειώσω έχω να γράψω ξεκαρδιστικά ποστ!
@ alexandra
Ευχαριστώ, αγαπητή! Η γνώμη σου μετράει!