Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Και καλά Χριστούγεννα!

Κυρίες και κύριοι!
Ήρθε η ώρα για τον μεγάλο μας διαγωνισμό! Εδώ ο καλός ο στολισμός! Εδώ το πιο φωτεινό μπαλκόνι κι η πιο στολισμένη αυλή!
Εμείς τηρούμε τις υποσχέσεις μας. Κι έτσι βγήκαμε, μαύρα μεσάνυχτα, έξω, με τη μηχανή (τη φωτογραφική) στο χέρι, για να αποτυπώσουμε τη χαρούμενη ατμόσφαιρα της Κάτω Περαίας, ενόψει Χριστουγέννων.
Έχουμε και λέμε:

Εδώ έβαλε το χεράκι του ο δήμος: Χριστουγεννιάτικο δένδρο αποτελούμενο από... πασχαλιάτικα κεριά!

Παλιό καλό στολισμένο έλατο. Παραδοσιακές αξίες.
Και τώρα τα θαύματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας:

Να μπορούσα στα σύννεφα να ΄χα εγώ μικρό γκαζάδικο...

Το πρώτο έλατο(μέση στο βάθος) το στολίσαμε με κάθε μεγαλοπρέπεια. Στο δεύτερο(αριστερά) ρίξαμε εκατοντάδες λαμπάκια ως πλίνθους και κεράμους ατάκτως εριμμένους. Το τρίτο(δεξιά) προσπαθήσαμε να το δέσουμε με φωτεινά δεσμά, αλλά μας ξέφυγε το άτιμο! (Είχε περάσει κι η ώρα...)
Τέλος, μια προσπάθεια δημιουργίας ανεμόσκαλας για μελλοντικούς δραπέτες φυλακών. Και του χρόνου, να είστε όλοι γεροί, να ξαναστολίσετε (να ξαναφωτογραφήσω). Και -προς Θεού- μην πάρετε στα σοβαρά την κριτική μου κι αρχίσετε τα παράπονα (και τις μηνύσεις). Χρονιάρες μέρες είναι. Χαμογελάστε. Καλές οι προσπάθειές σας να γεμίσετε με φως τη γειτονιά σας. Γιατί , δηλαδή; Οι άλλοι που δεν κρέμασαν ούτε λαμπιόνι φέρος, είναι καλύτεροι; Μούχλες είναι. Τουλάχιστον εσείς, είστε όξω καρδιά!
.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
χαχαχαχαχα... σαν να αναγνωρίζω γειτονιές... καλές γιορτές!
Ο χρήστης An-Lu είπε…
Tres bon! Το είχαμε κάνει κι εμείς στην Κυπριαδου πρι 3-4 χρονάκια...
Ο χρήστης iris είπε…
εγώ ψηφίζω την προτελευταία φωτογραφία. Αν μη τι άλλο δεν έγιναν τσιγκουνιές !!
Ο χρήστης Кроткая είπε…
χαχαχα! η τελευταία έξοχη! ενώ εμείς εδώ στας Ευρώπας είμαστε σεμνοί. Μόνο ένα -ψεύτικο- ελατάκι εσωτερικού χώρου, μη γίνουμε και ρεζίλι και μα ςβγάζουν στα μπλογκς!
Ο χρήστης aggelos-x-aggelos είπε…
Ωραίες φωτογραφίες!

Καλές γιορτές!!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ