Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Γέφυρα των Στεναγμών

Πρόταση: Να γίνονται οι δημοτικές εκλογές κάθε χρόνο! Διαφορετικά δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε έργα.

Με το που σφύριξε σέντρα ο διαιτητής, εφόρμησαν εντός οι ζογκλέρ και οι ταχυδακτυλουργοί. Απλώθηκαν στα σχεδιαστήρια τα μιλιμετρέ χαρτιά κι άρχισαν οι σχεδιασμοί.

Το τι ακούστηκε δεν περιγράφεται:

1. Γέφυρα από τον Αξιό ως το Μικρό Έμβολο

2. Επιστροφή των Μαγεμένων από το Λούβρο

3. Υπόγεια πάρκιγκ στις αυλές των σχολείων

4. Σήραγγα στον Χορτιάτη

Μάλιστα, λέω να κάνουμε ένα τεστ: Να βρείτε σε ποιους ανήκουν οι προτάσεις. Έχουμε και λέμε:

Α. Γιώργος Καρατζαφέρης

Β. Γιάννης Μπουτάρης

Γ. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος

Δ. Χρύσα Αράπογλου

Η λύση του τεστ βρίσκεται κάτω από αυτό το ποστ. Αλλά μην κλέψετε. Προσπαθήστε.

Εμπρός λοιπόν: Ταιριάστε τα ζευγάρια. Ποιος πρότεινε τι; Όπως διαπιστώνετε, από φαντασία σχίζουν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πού σκαλώνουν και δεν υλοποιούν αυτά τα μεγαλόπνοα έργα.

H λύση του τεστ: 1-γ, 2-δ, 3-β, 4-α

Σχόλια

Ο χρήστης marl(t) είπε…
βρήκα μόνο αυτό του Καρατζαφέρη. Εκτός που είναι εντελώς "κουφό" και θα το καταλάβαινε αμέσως ως και η γάτα μου το είχα διαβάσει και στο BHMA χτες
Ο χρήστης Кроткая είπε…
πάει η υποθαλάσσια δλδ? την εγκαταλείψαμε; κρίμα!
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ maroulitaaa

Κουφό, ναι. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι αποτέλεσμα μελέτης Ιαπώνων ερευνητών, στους οποίους απευθύνθηκε. Αλήθεια, σε τι γλώσσα μίλησαν;

@ krotkaya

Αγαπητή,
ουδέποτε εγκαταλείπωμεν μίαν ιδέαν λαμπρήν. Αντιθέτως, την επεξεργαζόμεθα πλήρως, ούτως ώστε την παρουσιάσωμεν δια μέσου μίας νέας οπτικής. ΄
Δια ταύτης της οδού, ο φίλτατος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλειος Παπαγεωργόπουλος, επανατοποθετεί επί της τραπέζης των συνομιλιών την λύσιν της υποθαλασσίας οδού, μετά επεκτάσεων ήτινες εκτείνονται έως και την Νέαν Κρήνην.
Έχουσιν όπως ακούσειν τα ώτα μας...
Ο χρήστης Кроткая είπε…
oυφ! κι ανησυχησα!
Ο χρήστης Κωστής Γκορτζής είπε…
Καθυστερημένο, αλλά απαραίτητο:
Η ιδέα της γέφυρας Αξιού-Καράμπουρνου είναι κάποιου πολίτη που τον πήραν με τις πέτρες όταν τόλμησε να την ψελίσει πριν τρία χρόνια. Είναι όμως πολύ καλή ιδέα αν σκεφτεί κανείς ότι
-στοιχίζει πολύ (ΠΟΛΥ) λιγότερο από την υποθαλάσσια λεωφόρο (τα νερά είναι ρηχά και η απόσταση πολύ μικρή).
-εκτρέπει πραγματικά την κίνηση από Δυτικά προς Ανατολικά εκτός πόλης.

Την ξαναπρότεινε η Αράπογλου στο πρόγραμμά της και όχι ο Παπαγεωργόπουλος που ως κόντρα ρελάνς και γνωρίζοντας ότι η υποθαλάσσια είναι ΠΑΤΑΤΑ πρότεινε την τροποποίησή της μέχρι Ν.Κρήνη.
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ imiaimos

Έχεις μείνει πίσω. Τώρα και ο Παπ την έβαλε στο πρόγραμμά του. Φαντάζομαι ότι έχει έγκυρες πληροφορίες ότι δε θα δούμε ποτέ υποθαλάσσια.
Αλήθεια, την ιδέα του Καρατζαφέρη για τούνελ στο Χορτιάτη, δε μου είπες πως την είδες - άκουσες...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ