Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Έτσι για πλάκα


Τον είδα σήμερα το βράδυ για πρώτη –και τελευταία- φορά. Δεν γνωρίζω ούτε το όνομά του –και μάλλον δε θα το μάθω ποτέ.

Ήταν ξαπλωμένος από την θέση του οδηγού ως το πίσω κάθισμα. Δεν κουνιόταν. Δεν ανέπνεε. Η μια φίλη του, στο οδόστρωμα, βογκούσε και μονολογούσε: «Τους έλεγα, μη ρε παιδιά»! Η άλλη φίλη του, μισολιπόθυμη, στη θέση του συνοδηγού, δεμένη στη ζωή από τη ζώνη ασφαλείας.

Η καμπίνα επιβατών είχε αντέξει. Τήρησε τις προδιαγραφές του κατασκευαστή, που κάνει λόγο για ακαμψία. Η ακαμψία του νεκρού οδηγού δεν είναι στις προδιαγραφές της ανθρώπινης ζωής.

Τον έβγαλαν με κόπο από τα συντρίμμια του ασημί αυτοκινήτου. Επί τρία τέταρτα ένας γιατρός προσπαθούσε να τον ξαναφέρει στη ζωή. Του κάκου… Η ψυχή του πέταξε λίγα μέτρα από την είσοδο του γνωστού εμπορικού κέντρου. Λίγα μέτρα από εκεί όπου, αν δεν γινόταν το κακό, θα διασκέδαζε με την παρέα του. Θα τα έπιναν για το μωρό της φίλης του, που ήρθε στη ζωή πριν μερικές ημέρες.

Κόσμος πάει, κόσμος έρχεται…

Οι φίλοι του, σοκαρισμένοι, αμίλητοι. Προσπαθούσα να καταλάβουν τι είχε συμβεί. Ο ένας μιλούσε με τη μητέρα του, στο κινητό του τηλέφωνο. «Σε παρακαλώ, έλα. Δεν είναι καλά. Οι κοπέλες είναι καλά. Αλλά…»

Ο φίλος δεν ήταν καλά. Ένας αστυνομικός πλησίασε. Τον ρώτησε: «Τι έγινε»; Κάποιος είπε: «Έκαναν κόντρες»… Έσκυψε το κεφάλι. Λες κι ο αστυνομικός θα τον μάλωνε. Αλλά κι εκείνος δεν είπε τίποτε. Απομακρύνθηκε αμίλητος.

Λίγο αργότερα, ο φίλος πήγε μόνος του στο περιπολικό. Κάτι είπαν, ο αστυνομικός του άνοιξε την πόρτα, μπήκε μέσα. Την ίδια ώρα έφθανε η μητέρα του. Μαύρο 4Χ4, καλοντυμένη, ρούχα ακριβά. Τι σημασία έχει; Ο φίλος του γιου της, ο κολλητός, σήμερα το μεσημέρι θα φορέσει το τελευταίο του κοστούμι. Έφυγε από εδώ, έτσι για πλάκα.

Σχόλια

Ο χρήστης Λύσιππος είπε…
Αμυντική οδήγηση - αμυντική οδήγηση - αμυντική οδήγηση....
Ο χρήστης Alexandra είπε…
έχουμε καεί από τροχαίο... πονάει πολύ το θέμα σου...
Ο χρήστης Кроткая είπε…
Υπάρχει περίπτωση άραγε να γίνει μάθημα και στους υπόλοιπους που ρισκάρουν τόσο φτηνά τη ζωή τους και τις ζωές των άλλων;
Ο χρήστης diastimata είπε…
Φίλοι μου, δεν θα απαντήσω. Δεν έχω απαντήσεις γι αυτού του είδους τους θανάτους. Για τους υπόλοιπους προσπαθώ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ