Και τώρα, όλη η αλήθεια! Να πως ξεκίνησε η Ακατάσχετη Σειρά Πτωμάτων!
Ναι, κυρίες και κύριοι! Το πρώτο ερέθισμα για τον Diastimata, ήταν αυτό! Ο Στιβ Μαγκάρετ και η εντολή στον υφιστάμενο Ντάνι:
Book them in Dunny!
Ή, κάπως έτσι, τέλος πάντων, γιατί είμαστε και μιας ηλικίας και δε θυμόμαστε καλά. Τις περιπέτειες, όμως, τις θυμόμαστε.
Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή με τις αστυνομικές σειρές. Ασπρόμαυρη τηλεόραση, αγωνία, σπόρια και η φωνή του πατέρα:
"Διάβασες; Πρώτα να διαβάσεις και μετά να τα δεις αυτά"!
Μετά, έρχονταν οι αντιρρήσεις της μάνας:
"Δεν κάνει να βλέπει τέτοια πράγματα το παιδί. Αγριεύεται"!
Και το παιδί, ήταν ακόμη παιδί. Μαθητής του δημοτικού. Μόνον που αυτά τα πράγματα τον γοήτευαν. Κι από το Hawaii 5-0 περάσαμε σε άλλα...
Εκεί, όμως, που το πράγμα ξέφυγε από τον έλεγχο, ήταν με αυτό:
Book them in Dunny!
Ή, κάπως έτσι, τέλος πάντων, γιατί είμαστε και μιας ηλικίας και δε θυμόμαστε καλά. Τις περιπέτειες, όμως, τις θυμόμαστε.
Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή με τις αστυνομικές σειρές. Ασπρόμαυρη τηλεόραση, αγωνία, σπόρια και η φωνή του πατέρα:
"Διάβασες; Πρώτα να διαβάσεις και μετά να τα δεις αυτά"!
Μετά, έρχονταν οι αντιρρήσεις της μάνας:
"Δεν κάνει να βλέπει τέτοια πράγματα το παιδί. Αγριεύεται"!
Και το παιδί, ήταν ακόμη παιδί. Μαθητής του δημοτικού. Μόνον που αυτά τα πράγματα τον γοήτευαν. Κι από το Hawaii 5-0 περάσαμε σε άλλα...
Εκεί, όμως, που το πράγμα ξέφυγε από τον έλεγχο, ήταν με αυτό:
Ξαφνικά, η οθόνη γέμισε πληρωμένους μπάτσους, οι κακοί μπερδεύτηκαν με τους καλούς, ο ακέραιος-αδέκαστος διοικητής του τμήματος βρισκόταν μπλεγμένος, ήταν χωρισμένος κι αγαπούσε την Βερόνικα Χάμελ -τη βοηθό του εισαγγελέα. Μια σχέση που, σίγουρα, δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί political correct.
Η σειρά Hill Street Blues άλλαξε τα δεδομένα για το πώς βλέπαμε τις αστυνομικές σειρές. Όπως τα δεδομένα τα άλλαξε κι αυτό:
Η σειρά Hill Street Blues άλλαξε τα δεδομένα για το πώς βλέπαμε τις αστυνομικές σειρές. Όπως τα δεδομένα τα άλλαξε κι αυτό:
Είτε επειδή ο Μπρους είχε -ακόμη- μαλλιά, είτε επειδή η Σίμπιλ μας γοήτευε κι ας πατούσε, για τα καλά, τα τριανταφεύγα, είτε επειδή είχαν χημεία οι δυο τους, είτε επειδή καταρρίπτονταν ο μύθος του μπάντι-μούβι, με τους δύο άνδρες που μοιράζονται τα πάντα, από δουλειά ως γκόμενα, είτε επειδή περιμέναμε πότε, επιτέλους, θα τη φιλήσει, το βλέπαμε το Moonlighting.
Βλέπαμε, όμως, κι άλλα. Ώσπου ήρθε αυτό:
Βλέπαμε, όμως, κι άλλα. Ώσπου ήρθε αυτό:
Στεναχωρεθήκαμε όταν τελείωσε το Law and Order. Είχε δώσει μια νέα πνοή στις αστυνομικές σειρές. Καταπληκτικό, γρήγορο μοντάζ, μοντέρνοι διάλογοι, ήρωες που "λερώνονται" κι άλλοι που μένουν ακέραιοι, εύκολα μπέρδευες τους καλούς με τους κακούς. Ευτυχώς, υπάρχουν και τα dvd!
Για το τέλος, όμως, σας άφησα αυτό:
Για το τέλος, όμως, σας άφησα αυτό:
Θα προτιμούσα, βέβαια, το σήμα των πρώτων επεισοδίων. Με τον κάπτεν Κερκ κι όχι τον Ζαν Λικ Πικάρ. Αλλά ο συγκεκριμένος... καπετάνιος, έδωσε μια νέα ώθηση στη σειρά. Στη σειρά των φανατικών. Των τρέκις.
Κυρίες και κύριοι, χαμηλώστε τα φώτα του σαλονιού. Ανεβάστε την ένταση στην τηλεόραση. Η παράσταση αρχίζει!
Κυρίες και κύριοι, χαμηλώστε τα φώτα του σαλονιού. Ανεβάστε την ένταση στην τηλεόραση. Η παράσταση αρχίζει!
Σχόλια
το hill street blues το εβλεπα μετα κοπων και βασανων...πηγαινα Γυμνασιο και το επαιζε αργα!
το σταρ τρεκ ολα τα λεφτα!
τα αλλα δυο τα θυμαμαι πιο αχνα. ειδικα το hawaii 5-0 λιγο.Ηταν το πιο παλιο απο ολα ?
Πολύ σ' ευχαριστώ γι' αυτό.
Εγώ θα πάω ακόμα πιο πίσω (ως μεγαλυτερη ουσα) και θα θυμηθώ combat (που δεν έχανα ποτέ) και Happy days.
Και το κουνγκ φου δεν έχανα επισης :)))
Τις αστυνομικίνες (δεν θυμάμαι τον κανονικό τίτλο, ήταν τα ονοματα τους) αργότερα και που επίσης δεν έχανα ποτέ και το er αργότερα στα πιο πρόσφατα.
Το law and order αλλά το΄πρωτο πρωτο (αυτο που έχεις βάλει εσύ) ήταν η μεγάλη μου αγάπη.
:)))
Τα θυμάμαι και έχεις δίκιο για το Χιλ Στριτ, ξεχώριζε! Εγώ Σταρ Τρεκ με Κάπτεν Κερκ δεν πολυθυμάμαι, αλλά το απόλαυσα με τον Πικαρ! Όσο για το "αυτος, αυτή και τα μυστηρια" περιμέναμε την αίσια κατάληξη!
Σ΄ευχαριστώ βρε Διαστηματα που με γύρισες πίσω σ΄ευτυχισμενα χρονια, ειδικα σημερα!
Πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα.
Στο χώρο μου.
Έλα μόνος.
Και τσιμουδιά...
Tα αλλα δυο τα θυμαμαι πιο αχνα. ειδικα το hawaii 5-0 λιγο.Ηταν το πιο παλιο απο ολα ?
Όντως, το Χαβάι 5-0 ήταν το παλιότερο.
@ Μαριλένα
Εγώ θα πάω ακόμα πιο πίσω (ως μεγαλυτερη ουσα)
Μεγαλύτερη; Μην είσαι και σίγουρη! Και Μάχη έβλεπα και Ντέιβιντ Καραντάιν στο Κουνγκ Φου και τον Φόζι στο Χάπι ΝΤέις, που ήταν και ο ήρωας όλων (καθόσον... γκόμενος)
Τις αστυνομικίνες (δεν θυμάμαι τον κανονικό τίτλο, ήταν τα ονοματα τους)
Μήπως εννοείς το Λέισι εντ Κάσεϊ;
@ renata
Να είσαι καλά! Αλλά γιατί μόνον σήμερα; Σκοπεύω να σας ξαναγυρίσω πίσω.
@ stixakias
Πού; Πού;
@ Composition Doll
Θα είμαι εκεί!
evelina_z13
Τι; Τι; Πέσ' τα όλα!
Εννοείται πως με ΟΛΕΣ αυτές τις σειρές έχω μεγαλώσει!
;-)
Είσαι πολυυυ καλός, μου έφτιαξες το βράδυ.
επισης να πω, πως εκτός των πνευματικών, το μπλογκ σου ειναι εξαιρετικά ευανάγνωστο.
και το μέγεθος των γραμμάτων, τέλειο.
Καλο Σαββατοκύριακο :)
Για κάποιο μυστήριο λόγο, οι γονείς μου δεν με άφηναν να δώ ούτε "Χαβάη 5-0" ούτε τον "Άγιο", οπότε όταν τα ξαναέβαλε ο Αντέννα, έβγαλα το άχτι μου!
Για τον Στιβ Μαγκάρετ, δεν το καταλαβαίνω. Για τον Σάιμον Τέμπλαρ, όμως, σου αποκαλύπτω τώρα ότι προσπαθούσαν να προφυλάξουν τα θρησκευτικά σου αισθήματα και να μη σε ρίξουν σε πειρασμό (διότι την εποχή του Αγίου, ο Μουρ ήταν, τω όντι, κούκλος)!
@ november
Ώστε διαθέτουμε ΚΑΙ συνδρομητική! Έτσι είναι, η πλουτοκρατία φαίνεται!
@ Μαριλένα
Επειδή το... μέγεθος μετράει, προηγήθηκαν χρόνια σπουδών και μελετών!
:-P