Το σιχαινόταν το νεκροτομείο. Τι κι αν, η φύση της δουλειάς τον ανάγκαζε να το επισκέπτεται κάθε τρεις και λίγο; Ποτέ δεν είχε συνηθίσει την ασπρίλα των τοίχων, τη μυρωδιά της φορμόλης, τα χειρουργικά τραπέζια με τις ρόδες, τα άσπρα σεντόνια, τις ματωμένες ζυγαριές κι εκείνη τη μακάβρια πισίνα με το αντισηπτικό που, μέσα της, αιωρούνταν τρία-τέσσερα πτώματα (τα πιο παλιά), για τις ανάγκες του μαθήματος των φοιτητών. Τον ανατρίχιαζε κι ο Μόδεστος, ο βοηθός, ο νεκροτόμος, για τον οποίο οι φοιτητές της ιατρικής πολλά είχαν να πουν, όσον αφορά τις ειδικές σχέσεις του με τους φιλοξενούμενους. Κι αισθανόταν ναυτία με τα τέσσερα ψυγεία, που θύμιζαν ζαχαροπλαστείο, έτσι ασημένια και με τις ειδικές χειρολαβές και μέσα τους διατηρούσαν -όχι φρεσκάδα, αλλά- σαπίλα.
«Δεν έχεις εξοικειωθεί με την ιδέα του θανάτου»…
Αυτό ήταν το σχόλιο του Κώστα Ναστούλη, του ιατροδικαστή και προϊσταμένου της υπηρεσίας, όταν, κάποια φορά, του εξομολογήθηκε τα αισθήματά του. Αυτήν τη φορά, δεν είχε προλάβει να τα σκεφτεί όλα αυτά. Ο Ναστούλης τον είχε πάρει παραμάζωμα:
«Η σειρά, η χρονική σειρά που έγιναν όλα, είναι περίεργη, Θεοδωρίδη. Θα περίμενε κανείς ότι πρώτο θύμα ήταν ο Αλεξάνδρου. Αλλά δεν είναι έτσι. Μπορεί η Νατάσσα να βρέθηκε τελευταία και να έχει σαπουνοποιηθεί, από το νερό, όμως οι δείκτες δε λένε ψέματα. Το μικροσκόπιο μαρτυράει πως αυτή ήταν η πρώτη»…
«Πρώτη; Πως»…
«Πως δεν τη βρήκατε; Βλέπεις αυτό το σημάδι στο πόδι της; Είναι από σχοινί. Βάζω στοίχημα ότι αν βάλετε έναν δύτη να ερευνήσει στο σημείο που βρέθηκε, θα βρει, στον βυθό, ένα αγκωνάρι τυλιγμένο με σχοινί. Της είχε δέσει στο πόδι κάτι βαρύ. Για να μείνει στον πάτο. Από τύχη έσπασε το σχοινί και βγήκε το πτώμα στην επιφάνεια, όπου το ψάρεψε ο λαθρομετανάστης».
Πήγε να μιλήσει, αλλά ο ιατροδικαστής είχε πάρει φόρα:
«Λοιπόν, άκου τώρα: Πρώτη δολοφονήθηκε η Νατάσσα. Δεύτερη η Παπαδοπούλου, η γειτόνισσα της Τιτάκου. Τρίτος ο Αλεξάνδρου και τέταρτος ο δικός σας, ο Ευσταθίου. Η αλήθεια είναι ότι η σειρά των πτωμάτων ήταν ακατάστατη»…
Δεν του έβγαινε. Είχε σχηματίσει κάποια θεωρία στο μυαλό του, αλλά η Νατάσσα, η πόρνη, του τα είχε χαλάσει όλα. Έφυγε από το νεκροτομείο πιο μπερδεμένος από πριν. Κι έτσι αποφάσισε να πάει να βρει τον Σταύρο, τον Ταύρο.
συνεχίζεται
Σχόλια
Υποχρεώσεις προς το ΙΕΚ όπου εργάζομαι και η επικείμενη μετακόμιση (μετακομίζω τις επόμενες ημέρες και θα πρέπει να μεταφέρω και την ευρυζωνική -γαμώ το) με έφεραν πολύ πίσω.
Δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι θα είμαι τακτικός για το επόμενο διάστημα. Μετακόμιση είναι αυτή. Πάντως και το επόμενο επεισόδιο είναι έτοιμο και θα κρεμαστεί, ίσως και σήμερα το βράδυ. Δε μας μένουν και πολλά ως το τέλος κι έτσι ελπίζω να τελειώσω μέσα στο Πάσχα (Κυριακή, Δευτέρα, κάπου εκεί).
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τη συμπαράσταση. Με συγκινήσατε... Σνιφ!
στο θεμα μας...ηταν πολυ ενδιαφερουσα η τροπη...ανυπομονω!
Μου αρέσει τώρα που ανακάτεψες την τράπουλα των πτωμάτων!