Πάντα σε δεύτερους ρόλους, πάντα πρόθυμος. Ηθοποιός που μπορούσε να παίξει, με την ίδια ευκολία, τον κακό, αλλά και τον πονηρό, όπως και τον αγαθό. Ο Σπύρος Καλογήρου, ο Παναγιώτης που από χασάπης έγινε κινηματογραφικός παραγωγός και ταλαιπωρούσε τον Κώστα Βουτσά για τα μάτια της Μάρθας Καραγιάννη, μας άφησε. Στις 6 το απόγευμα...
Δεν άντεξε ο Σπύρος Καλογήρου. Μπήκε στο νοσοκομείο(αρχικά στο "Λαϊκό" και μετά στο "Τζάνειο"), για μια μόλυνση στο μάτι και πήγαινε όλο και χειρότερα. Τις τελευταίες ημέρες τα βασικά του όργανα υποστηρίζονταν μηχανικά. Δεν ήταν και στα καλύτερά του εδώ και καιρό...
Πιτσιρίκος ήμουν, όταν οι γονείς μου με πήγαν, σε ένα θερινό στη Νέα Ιωνία (ζούσαμε στην πρωτεύουσα τότε) να δούμε "Το Ανθρωπάκι". Κι εκεί γνώρισα τον χασάπη-παραγωγό.
Τον ξανάδα, στην τηλεόραση (Σάββατο βράδυ στην ΥΕΝΕΔ, σε οθόνη μικρή κι ασπρόμαυρη) να γελάει μ εκείνο το δικό του τρόπο στην "Νεράιδα και το Παλικάρι". Τον είδα, έκπληκτος, να βιάζει τη Ζωή Λάσκαρη στη "Στεφανία" και να μετατρέπεται, από λωποδύτης αιμοδότης στο "Πυρετός στην Άσφαλτο".
Την ατάκα, όμως, που δε θα ξεχάσουμε, την είπε απέναντι στο Νίκο Κούρκουλο: "Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη..."
Κι είναι λίγη η ζωή, Σπύρο...
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...
Δεν άντεξε ο Σπύρος Καλογήρου. Μπήκε στο νοσοκομείο(αρχικά στο "Λαϊκό" και μετά στο "Τζάνειο"), για μια μόλυνση στο μάτι και πήγαινε όλο και χειρότερα. Τις τελευταίες ημέρες τα βασικά του όργανα υποστηρίζονταν μηχανικά. Δεν ήταν και στα καλύτερά του εδώ και καιρό...
Πιτσιρίκος ήμουν, όταν οι γονείς μου με πήγαν, σε ένα θερινό στη Νέα Ιωνία (ζούσαμε στην πρωτεύουσα τότε) να δούμε "Το Ανθρωπάκι". Κι εκεί γνώρισα τον χασάπη-παραγωγό.
Τον ξανάδα, στην τηλεόραση (Σάββατο βράδυ στην ΥΕΝΕΔ, σε οθόνη μικρή κι ασπρόμαυρη) να γελάει μ εκείνο το δικό του τρόπο στην "Νεράιδα και το Παλικάρι". Τον είδα, έκπληκτος, να βιάζει τη Ζωή Λάσκαρη στη "Στεφανία" και να μετατρέπεται, από λωποδύτης αιμοδότης στο "Πυρετός στην Άσφαλτο".
Την ατάκα, όμως, που δε θα ξεχάσουμε, την είπε απέναντι στο Νίκο Κούρκουλο: "Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη..."
Κι είναι λίγη η ζωή, Σπύρο...
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...
Σχόλια
ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει...
μας ξύπνησες μνήμες φίλε μας!
Ήταν ωραίος -και ως άνθρωπος.
ΥΓ. Περνάω από το blog σου
@An Lu
Φέτος έπεσε μαύρο θανατικό...