Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ύποπτος ρόλος του Facebook


Το φέισμπουκ το γνώρισα από μια φίλη. Η ίδια μου άνοιξε τα μάτια με τα μπλογκ και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό. Όμως, για το φέισμπουκ, δεν ξέρω αν πρέπει να την ευχαριστήσω.

Μπήκα στο φέισμπουκ και βγήκα τρέχοντας. Η δημιουργία, το δέσιμο, η άμεση επαφή και ό,τι είχα γνωρίσει στα μπλογκ, πήγαν περίπατο. Μπροστά μου είχα, πάλι, την επαφή μέσω του πι σι, μια βίρτουαλ ένωση με κάποια υποτιθέμενη παρέα.

Αναζήτησα τους φίλους στο φέισμπουκ. Βρήκα αρκετούς, είναι η αλήθεια. Κι από τότε τους κερνώ ηλεκτρονικά ποτά και καφέδες. Αντί να συμμετέχω ενεργά σε ομάδες πολιτών, με ένα κλικ, σώζω τις καφέ αρκούδες της Πίνδου και τις φώκιες της Αλοννήσου.

Εφέτος δε θα πάω στο νησί. Δεν υπάρχει λόγος. Δημιούργησα μια κοινότητα φίλων, που έκαναν κι αυτοί κλικ στο πι σι τους. Έτσι, σώσαμε τις φώκιες των Βορείων Σποράδων. Τώρα μαζεύουμε κόσμο για να σώσουμε τις αλεπούδες της Βάλια Κάλντα.

Μαζί μας είναι και οι πολιτικοί αρχηγοί. Ο Γιωργάκης είναι ιδιαίτερα ενεργός, ανανεώνει καθημερινά το μουντ του, τις φωτογραφίες στα άλμπουμ του και συμμετέχει σε διάφορες ομάδες. Μάλιστα, προτείνει και τις δικές του. Ο Κωστάκης δηλώνει φίλος του Αλογοσκούφη. Ευτυχώς, γιατί αυτόν τον τελευταίο, δεν τον παίζει κανείς. Φωτογραφίες δε βάζει, γιατί τα δίδυμα καλύπτονται από τα προσωπικά δεδομένα και τον ειδικό νόμο για τα ανήλικα.

Ευτυχώς που μπήκα στο φέισμπουκ. Πλέον δε χρειάζεται να σκέφτομαι τι να γράψω, όπως στα μπλογκ. Αρκεί να κάνω μερικά κλικ, σε κείμενα που προϋπάρχουν. Ένα κλικ εδώ, και κόλλησα κάτι στον σούπερ ντούπερ τοίχο της φίλης. Ένα κλικ εκεί και κόλλησα πέντε νότες από ένα τραγουδάκι που μου αρέσει –κι αν θέλουν οι φίλοι να το ακούσουν ολόκληρο, μπορούν να πληρώσουν για τα υπόλοιπα.

Τα μεγάλα κείμενα των μπλογκ αντικαταστάθηκαν με σημειώσεις σε Βε Σε φίλων. Τα βιντεάκια δίνουν και παίρνουν, αφού το ένα πόρταλ της εταιρίας, τροφοδοτεί το άλλο.

Και, φυσικά, μπορώ να πόουκ τον φίλο μου, ή τη φίλη μου και να με πόουκ μπακ. Για κόμεντς σε μπλογκ είμαστε τώρα; Πού να κατεβάζεις ιδέες, για να γίνεις πρωτότυπος ή αρεστός; Πού να τρέχεις από μπλογκ σε μπλογκ; Μπαίνεις σε σένα και πέντε κλικ μετά, έχει ολοκληρωθεί η ηλεκτρονική αυτοϊκανοποίηση.

Μα, το πιο σημαντικό, δε χρειάζεται, πλέον, να βγαίνουν στους δρόμους οι μπλόγκερ. Ένας δημιουργεί έναν σκοπό κι οι υπόλοιποι κάνουν κλικ πάνω του. Η επαφή μας, συμμετοχή μας σε ομάδες προώθησης.

Τώρα τελευταία, όλο και περισσότερο σκέφτομαι να ξεκινήσω μια εκστρατεία, υπέρ του ασφαλούς σεξ. Ήταν και η μέρα για τα θύματα του AIDS, προχθές… Θα ξεκινήσω, λοιπόν, μια εκστρατεία, στην οποία θα σας καλώ όλους, αντί να ψάξετε κάπου να βάλετε το πουλί σας, να κλικάρετε καμιά δεκαριά φορές στο ποντίκι σας. Μπορεί να μην φθάσετε σε οργασμό, αλλά, τουλάχιστον, θα είστε σίγουροι ότι δε θα κολλήσετε AIDS.

ΥΓ. Γιορτή του μετανάστη, απόψε, στη Θεσσαλονίκη. Ο Δήμος οργάνωσε τη «Γιορτή Αγγέλων». Μόνον που, αυτή τη φορά, μάλλον πέτυχε διάνα. Τόσο οι Θεσσαλονικείς DeNiro, όσο και οι συνήθεις ύποπτοι C-Real, ήταν πάρα πολύ καλοί. Και του χρόνου.

Σχόλια

Ο χρήστης Кроткая είπε…
δεν έχω μπει ποτέ εκεί μέσα.
και δεν πρόκειται.
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ krotkaya

Κάτι μου βρομάει με αυτήν την ιστορία, ρε συ Κροτ! Μπορεί και να έχω άδικο, αλλά δεν είμαι από αυτούς που φτιάχνονται με κονσπίρισι θέορις...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Υπαρχουν κι άνθρωποι που την πάτησαν (μπηκαν δλδ), αλλα την κοπάνησαν!(εγω γμτ! )
Μου θυμισα τον ανιψιο με τους Σιμς και φρικαρισα!!

Ουφ! Αμαρτια εξομολογουμενη, δεν ειναι αμαρτιαα! :)
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ ρενάτα

Αμ, κι εγώ από τους... παρασυρμένους είμαι! Μπήκα και τώρα ψάχνω τρόπο να σβήσω, παντελώς, τα ίχνη μου! Αλλά δεν υπάρχει τέτοιος τρόπος...
Ο χρήστης Μαριλένα είπε…
Δεν ξέρω καν τι ειναι, αλλα μου φαινεται πληκτικό

καλημέρα Διαστήματα :))
Ο χρήστης AVRA είπε…
καλημερα!

εχω μπει και εγω μετα απο προσκληση αλλα δεν ειμαι καθολου ευχαριστημενη...προσωρινα δεν φευγω αλλα μπαινω πολυ λιγο και εκτος απο μια δεν αναρτω αλλες φωτογραφιες!

μου φαινεται πολυ ανουσιο και οντως υποπτο...
Ο χρήστης tzo είπε…
ْΧαχαχα και εγώ έκανα λογαριασμό στο facebook και δεν έχω βγάλει άκρη!
Ο χρήστης maya είπε…
Ε ΞΑΙ ΡΕ ΤΙ ΚΟ !!!!

μπράβο σου. με τον δικό σου πολύ έξυπνο και χιουμοριστικό τρόπο, μιλάς σκληρά και στο κόκκαλο.
συμφωνώ εννοείται αν και δεν έχω φτάσει καν σε τέτοιο σημείο που να ξέρω τι γίνεται. μπήκα-βγήκα.

πιο καχύποπτη ακόμη.

θα βάλω λινκ αυτή σου την ανάρτηση! μπράβο και πάλι!


καλημέρα πολύχρωμη
blogger to blogger
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ο χρήστης kanataki είπε…
εγώ αν θες να ξέρεις αντέδρασα και κατά της ενδοοικογενειακής βίας

υγ το θέμα είναι σε ποιόν από όλους θ α κλαφτώ όταν θα μαι με την μπουνιά στο μάτι.....
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ό,τι ήθελα,το βρήκα στο μπλογκάκι μου...Πήρα πρόσκληση,αλλά δεν...Πολύ καχύποπτους μας βρίσκω...;ppp
Ο χρήστης november είπε…
"...αλλά δεν είμαι από αυτούς που φτιάχνονται με κονσπίρισι θέορις"... ΧαχαχΑΧΑΧΧΑΧΑαχαχαχα... Διαστηματάκι, ευτυχώς ορισμένοι σε ξέρουμε λίγο καλύτερα και δε σε αφήνουμε να κοροϊδεύεις τους αναγνώστες σου.

(περιττό να σου πω ότι δε σε ξανακαλώ σε τίποτα!)

Κανατάκι, έχει και κάτι ωραία ραδιόφωνα να γίνεις μέλος, και κάτι φοβερά causes για τα ορφανά του AIDS. :-P
Ο χρήστης NY ANNA είπε…
Και πολύ καλά κάνεις και το υποψιάζεσαι baby. ΔΕν έχω μπει ποτέ. Αλλά μου έχουν εξηγήσει και προσπάθησαν και να με ψήσουν, αλλά μέχρι στιγμής, έχω προτάξει με πείσμα τα... στήθη μου στον "εχθρό" κι έχω βροντοφωνάξει ΟΧΙ! Ο λόγος είναι απλός: ΔΕΝ θέλω κι άλλες ώρες μπροστά στο τρεμάμενο φως του υπολογιστή. Νo more, πώς το λένε στα ελληνικά; Προτιμώ, αντ' αυτού, να συναντώ πραγματικά τους φίλους και τους δικούς μου ανθρώπους, να τους σφίγγω στην αγκαλιά και να τους ζουλάω όσο θέλω. Γιατί ποτέ δεν μ' άρεσαν οι ιντερνετικοί "οργασμοί", παντός είδους!
Επίσης, εναλλακτικά θα πρότεινα, αντί για το... ποντίκι, να βάζουν στο πουλί τους τίποτα... προστατευτικό και να μην είναι χάι χούι. Γιατί δεν κολλάς AIDS από το σεξ, αλλά από τη βλακεία, την ανωριμότητα ("αχ, δεν το μπορώ αυτό το προφυλακτικό βρε αγάπη μου. Μου τη σπάει. Με... στενεύει! Άσε που λιγοστεύει την απόλαυση!") και την άγνοια.
Χάρηκα που σε ξαναβρήκα μούτρο!
Φιλάκι
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ Μαριλενα

Πληκτικό... Δε θα το έλεγα Μαριλένα μου. Αντίθετα, είναι ιδιαίτερα απαιτητικό, με τα συνεχή μηνύματα που σε βομβαρδίζουν και στα οποία πρέπει, όχι μόνον να απαντάς, αλλά, αμέσως μετά, να επιλέγεις και αν θα βάλεις και τους φίλους σου να συμμετέχουν -ή όχι. Ακόμη κι αν διαλέξεις το "όχι", ακολουθείς ολόκληρη διαδικασία.

@ AVRA

Ανούσιο, σίγουρα! Εκτός κι αν τη βρίσκεις με το να σε φιλούν και να σε χαϊδεύουν υπαρκτοί φίλοι, αλλά χωρίς να απλώνουν τα ... κουλά τους!
(Κάτι σαν αντισύλληψη, δηλαδή!)

@ allitnil said...

Και ούτε θα βγάλεις... Είναι, επίτηδες, τόσο μπερδεμένο

@ maya said...

Θενκς, αγαπητή! Κι αν το ψάξεις, θα... μπλεχτείς ακόμη περισσότερο.

Καλύτερα να ανακατεύεις τα χρώματά σου, παρά τα μηνύματα του Φέισμπουκ.


@ kanataki said...

Για να μιλήσω σοβαρά, για σένα το Φέισμπουκ είναι εργαλείο. Βρίσκεις κόσμο εκεί...!!!
Αλλά εσύ γνωρίζεις να αποφεύγεις τους σκοπέλους.

;-)


@ εύη said...

Τώρα είναι σύμπτωση, που τόσοι άνθρωποι εμφανίζονται καχύποπτοι; Κι όχι κάποιοι εχθροί του Ίντερνετ! Το αντίθετο μάλιστα...


@ november

Όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια!

ΥΓ. Αυτή είναι, όλη κι όλη, η δηλητηριώδης απάντησή σου;

:-PPP


@ NY ANNA

Καλώς την (ξανά)! Χαθήκαμε! Πολύ χάρηκα που είδα το σχόλιό σου. Κι έχεις Α-ΠΟ-ΛΥ-ΤΟ δίκιο!

Είπες -ή, μάλλον, έγραψες: Προτιμώ, αντ' αυτού, να συναντώ πραγματικά τους φίλους και τους δικούς μου ανθρώπους, να τους σφίγγω στην αγκαλιά και να τους ζουλάω όσο θέλω. Γιατί ποτέ δεν μ' άρεσαν οι ιντερνετικοί "οργασμοί", παντός είδους!
Συμφωνώ και επαυξάνω!
Ο χρήστης UrbanTulip είπε…
Είχα λογαριασμό, έιχα βρει και φίλους μέσω του Facebook και παιρνούσα καλά. Όταν συνειδητοποίησα ότι άφησα πίσω το blog μου, που με γέμιζε περισσότερο, το έσβησα.
Δεν μπορώ άλλα περιττά στη ζωή μου.
Ο χρήστης diastimata είπε…
@ urbantulip

Καλώς ήρθες πίσω...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια αρχή, πριν καιρό...

"Θεριό ανήμερο"! Η κυρα-Λένη ήταν, πάλι, παπόρι... "Αυτός ο σατανάς, με διαόλισε, χρονιάρα μέρα"!

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Ένα λούμπεν νευρόσπαστο

Τον γνώρισα το 1969. Μαθητής δημοτικού, έψαχνα, μέσα στο επαρχιακό πρακτορείο εφημερίδων, κάποιο βιβλίο ή, έστω, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Ο ξάδελφός μου είχε ένα τεύχος, με την Οδύσσεια και είχα ενθουσιαστεί. Έψαχνα κάτι παρόμοιο. Τα «Κλασσικά» ήταν μηνιάτικο περιοδικό. Είχε τελειώσει. Περιδιάβαινα, έτσι, τις στοίβες των εφημερίδων και των περιοδικών, όταν το μάτι μου έπεσε σ αυτόν. Ήταν εξώφυλλο. Σούπερ σταρ των κόμικς, αλλά και κωλοχαρακτήρας. Σίγουρα ο νεαρός που κανείς δεν θα έβαζε στο σπίτι του: Αν ήσουν κοπέλα, δεν θα εμπιστευόσουν ποτέ έναν μόνιμα άνεργο τύπο, που φοράει ναυτική μπλούζα και ξεχνάει να φορέσει παντελόνι. Αν ήσουν νεαρός, η μάνα σου θα σου έκανε το βίο αβίωτο με τον «φίλο που δεν δουλεύει ποτέ και περνάει τη μέρα του σε μια αιώρα». Ο Ντόναλντ, όμως, δεν ήταν ένας χαρακτήρας πρώτης ανάγνωσης. Ήταν πολυεπίπεδος ήρωας. Η πρώτη ιστορία που διάβασα, ήταν μια περιπέτεια του πλουτοκράτη τσιγκούνη θείου, του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Φοβόταν ότι οι Λύκοι θα του έκλεβ