Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2008

Ο Γιάννης και τα άλογα...

Και τι ζητούσε; Τι ζητούσε; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να... ζούσε. Και πήγε. Παράδεισος και κόλαση μαζί, το Λευκοχώρι. Γύρω στα 50 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς τις Σέρρες. Εκεί αγνάντευσε, κάπνισε ένα τσιγάρο (κάπνιζε ακόμη τότε) και αποφάσισε να φτιάξει, από το μηδέν, το Αγνάντι. Ο Γιάννης Γεωργακόπουλος πάλεψε με Θεούς, με Δαίμονες, με την τύχη του, με τις λέ ξεις και, πέρα από το γνωστό τραγούδι που μελοποίησε ο Λ. Μαχαιρίτσας (Και Τι Ζητάω), έφτιαξε ένα ποίημα: Ένα αγρόκτημα με άλογα, με κανώ, με οχήματα παντός εδάφους και με καταπληκτικό φαγητό. Εκεί συνάντησε και τον έρωτα. Παντρεύτηκε και ,μαζί με τη γυναίκα του, έχτισαν κι έναν ξενώνα. Το αγρόκτημα στη μία άκρη του χωριού και τον ξενώνα στην άλλη. "Για να ΄μαι πάντα... πρώτος στο χωριό", λέει... Χιουμορίστας, αλλά και παθιασμένος, ζωγράφος, στιχουργός, σταβλίτης, μάγειρας, πολυτεχνίτης, αλλά σε καμία περίπτωση... ερημοσπίτης. Πολύ καλός για παρέα, μαχητής, των δρόμων και των δασών. "Δεν προσκυν

Οδηγίες για τις δια΄κοπές μας(σας)

Η ώρα ήρθε. Η Μαριάνθη ετοιμάζει βαλίτσες κι η Κατίνα ,όπου να ΄ναι, θα την καλέσει στο τηλέφωνο για να συνεννοηθούν για τις διακοπές. Ως τότε, το Blog αυτό, γνωστό για τους κοινωνικούς του αγώνες, δίνει μια σειρά από συμβουλές καθώς, άλλος λίγο, άλλος πολύ, όλοι κάπου θα πάμε αυτές τις ημέρες (εκτός από δύο φίλες που ετοιμάζονται για το μαιευτήριο -αν δεν ξεμπέρδεψαν κι όλας)! Λοιπόν, συμβουλή πρώτη: Να επισκεφθείτε όσο το δυνατό περισσότερα αξιοθέατα μπορείτε. Ο συγκεκριμένος Άγιος αγίασε όταν, από την κούραση, άφησε την ψυχούλα του στο 245ο σκαλοπάτι. Αποφύγετε το Παλαμίδι. Ή μήπως είναι Παλαμήδι; Ή Παλαμήδη; Ή, μήπως, Παλαμύδι; Όπως και να γράφετε, τα σκαλιά είναι πολλά. Εκεί που θα πάτε, προτιμήστε τα παραδοσιακά προϊόντα: Προσοχή: Αν βρεθείτε στην Τήλο, αποφύγετε το γλυκό συκαλάκι. Προτιμήστε τα ξυλοκέρατα. Στα ξωκκλήσια, ανάψτε και κανένα κεράκι: Ρωτήστε κατοίκους της περιοχής, για την ιστορία του κάθε μνημείου. Θα μείνετε με ανοικτό το στόμα, από αυτά που θα αποκαλύψετε. Προσοχ

Ποδηλατογυμνία

Μαριάνθη μου, τα ΄μαθες τα νέα; Θα ξεχυθούν, λέει, στους δρόμους τσίτσιδοι. Πάνω στα ποδήλατα! Άκουσον άκουσον! Φωτιά θα ρίξει ο Θεός να μας κάψει! Και θα το κάνουν, λέει, για τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Αντί να βάλουν μια μάσκα, αυτοί θα τα βγάλουν όλα. Και σε ρωτώ, αν έχεις το Θεό σου: Αν τα βγάλεις όλα, αν τσιτσιδωθείς, θα γλιτώσεις από το νέφος; Κι αν, πάνω στο ποδήλατο, ζοριστείς σε καμια ανηφόρα; Δε θα δημιουργήσεις άλλο νέφος; Εκεί να δεις μόλυνση της ατμόσφαιρας... Αχ, Μαριάνθη μου... Πάει, χάλασε ο κόσμος! Και το κάνανε, λέει, σε άλλες 70 πόλεις. Τι ποιο, καλέ; Τι σου λέω τόσην ώρα; Να κάνουν, τσίτσιδοι, ποδήλατο! Μα ναι! Ολοτσίτσιδοι. Κατά πως τους γέννησε η μάνα τους! Άντρες γυναίκες, ένα πράμα, ούλοι μαζί! Ναι, μπεν μιξ, σου λέω! Δηλαδή, τι άνδρες και τι γυναίκες... Άντε, Θε' μου σχώρα με! Να μην ανοίξω τον στόμα μου... Αλλά πώς θα την πεις εσύ αυτήν τη γυναίκα που θα τα πετάξει όλα και θα αρχίσει να κάνει πετάλι σαν τον κλόουν στο τσίρκο; Άσε που έχω μια απορία βρε Μ

Η κακιά η ώρα - Νέο αφεντικό

Το μπάνιο ήταν καθαρό. Μόνον το σπασμένο τζάμι του ντους μαρτυρούσε ότι κάτι είχε συμβεί, πριν λίγο, σε εκείνο το χώρο. Αίματα, πτώμα, σπασμένα γυαλιά, είχαν πάρει δρόμο. Η Τίνα είχε καθαρίσει τα πάντα καλύτερα κι από οικιακή βοηθό. Ο Γιώργος με την Άννα είχαν αναλάβει τη βρόμικη δουλειά: Να εξαφανίσουν το πτώμα. Το είχαν τυλίξει με το κάλυμμα του αυτοκινήτου και το είχαν τοποθετήσει, σε εμβρυακή στάση, στο πορτ μπαγκάζ. Στέκονταν από πάνω του, κοιτώντας το άνοιγμα. Τη σιωπή έσπασε η Άννα: H συνέχεια με ένα κλικ εδώ . Ο προβληματισμός, όμως, εδώ: Να το συνεχίσω; Μήπως η ιστορία είναι πολύ ρηχή, σε αντίθεση με την ακατάστατη σειρά πτωμάτων; Η αλήθεια είναι ότι η Κακιά η ώρα πήγαινε να γίνει ένα "σκληρό" αστυνομικό, χωρίς ιδιαίτερο βάθος, κάτι σαν τους καιρούς που ζούμε. Η απλοϊκή, ως αστεία πλοκή, δεν με ικανοποιεί τελευταία. Αλλά και η αναζήτηση φράσεων της αργκό δεν μ ευχαριστεί. Αξίζει τον κόπο να συνεχίσω; Κι αν ναι, πώς; Να μπλέξω την υπόθεση; Να την αφήσω σ αυτό το στιλ;

Τα καλύτερα σενάρια...

...τα γράφει η ζωή! Εκεί που είπα να γράψω το επόμενο επεισόδιο στην Κακιά Ώρα, ήρθε αυτό και μου τα ΄κανε όλα άνω-κάτω. Καλά λένε να μην αφήνεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα. Λεπτομέρειες για το θύμα εδώ . Κι αν κάτι σου θυμίζει, έχεις δίκιο. Αν δεις εδώ , θα καταλάβεις.