diastimata

Καλά Χριστούγεννα και... ...καλά ξεμπερδέματα!

Μισούσε τα κάλαντα. Ω, ναι! Οπωσδήποτε μισούσε τα κάλαντα. Και, κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, ήταν αναγκασμένος να τα ακούει και τις τρεις παραμονές: Των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων. Επειδή, είχε την ατυχία, τα παιδιά της γειτονιάς να έχουν για δασκάλα τη Φωφώ. Που, λόγω ονόματος, λόγω επαγγέλματος, λόγω πάθους, γνώριζε καλά και τα κάλαντα των Φώτων. Και τους τα είχε μάθει. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, κλειδωνόταν στο σπίτι. Κατέβαζε τα ρολά, έσβηνε τα φώτα κι έκανε ησυχία. Ώσπου να περάσει η παραμονή και να γίνουν, πια, Χριστούγεννα. Το ίδιο την Πρωτοχρονιά, το ίδιο και των Φώτων. Όλες τις άλλες ημέρες ήταν μια χαρά άνθρωπος. Και τους γείτονες χαιρετούσε και τους μιλούσε και καλημερίζονταν με όλους. Αλλά τις παραμονές, όταν έβγαιναν τα παιδιά για τα κάλαντα, λες και μεταμορφωνόταν. Ώρες-ώρες πίστευε ότι μάκραιναν τα νύχια του κι οι κυνόδοντες, ότι τα μάτια του κοκκίνιζαν και μάκραιναν τα μαλλιά του, ότι η μύτη του έπαιρνε ένα περίεργο σχήμα… Δεν τολμούσε να καθίσει μπροστά ...

Μου ήρθε με email και μου άρεσε: Ο Κύριος φανερώθηκε στον Νώε και του είπε: Σε ένα χρόνο θα ρίξω βροχή και θα σκεπάσω ολόκληρη τη Γη με νερό και θα καταστρέψω τα πάντα. Αλλά θέλω εσύ να σώσεις τους δίκαιους και ευσεβείς ανθρώπους και δύο ζώα από κάθε είδος που υπάρχει στη Γη. Σε προστάζω να χτίσεις μία Κιβωτό. Και ο Θεός παραδίδει στον Νώε τα σχέδια για την Κιβωτό. Με φόβο Κυρίου ο Νώε παίρνει τα σχέδια και συμφωνεί να φτιάξει την Κιβωτό. Θυμήσου, είπε ο Κύριος, Πρέπει να έχεις τελειώσει την Κιβωτό και να έχεις μαζέψει όλα τα ζώα σε ένα χρόνο. Ένα χρόνο αργότερα, αρχίζει να σχηματίζεται μια καταιγίδα και όλες οι θάλασσες της Γης έχουν φουρτούνα. Ο Θεός κοιτάει τι γίνεται και βλέπει τον Νώε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει. Νώε! Ανακράζει, Που είναι η Κιβωτός; Συγχώρεσε με Κύριε , παρακαλά ο Νώε, έκανα ό,τι μπορούσα αλλά αντιμετώπισα μεγάλα προβλήματα . Πρώτα-πρώτα έπρεπε να πάρω άδεια για την κατασκευή και τα σχέδια που μου έδωσες δε συμφωνούσαν με τον ισχύοντα κανονισμό . Χρειά...

Επαγγελματικές υποχρεώσεις με κρατάνε μακριά. Ούτε τη βόλτα μου στα blogs φίλων δεν προλαβαίνω να κάνω. Ζητάω συγνώμη... (Καλά - καλά, ούτε να απαντήσω στα σχόλια προλαβαίνω πλέον)... Μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση, στα γεγονότα των τελευταίων ημερών, κάνει εδώ (κανε κλικ , ντε) ο Μανώλης Ρασούλης .

Έγραψα, πριν δυο μέρες, για τη διαμαρτυρία των παιδιών της Σχολής Θεάτρου του ΚΘΒΕ (εδώ) . Χρωστούσα, όμως, κάποιες φωτογραφίες, για να καταλάβετε τι, ακριβώς, είχε γίνει, έξω από το Βασιλικό Θέατρο. Ο φακός του Νώντα Στυλιανίδη αποτύπωσε τη διαμαρτυρία:

οι The Who (ο Πιτ, ο Ρότζερ και οι αείμνηστοι Τζον και Κιθ) είχαν προλάβει, τα είχαν πει και τα είχαν... σπάσει πριν από ΄μας -και με καλύτερο τρόπο. Αφιερωμένο σε όσους βγήκαν στους δρόμους αυτές τις ημέρες -και δεν έσπασαν τίποτα.

Δεν άνοιξε μύτη. Άνοιξαν, όμως, οι καρδιές. Αίμα δεν έτρεξε. Τρέξανε δάκρυα. Κανέναν δεν άφησε ασυγκίνητο η διαμαρτυρία των σπουδαστών της Σχολής Θεάτρου του Κ.Θ.Β.Ε., για τον 16χρονο Αλέξη. Τα παιδιά της σχολής στέκονταν, μέσα στη βροχή, ακίνητα, βουβά. Έκρυβαν μάτια, στόματα και αυτιά, με τα χέρια τους. Όσοι πήγαιναν στο Βασιλικό Θέατρο για την παράσταση, κατέβασαν τις ομπρέλες -εβρεχε καταρρακτωδώς εκείνη την ώρα- και στάθηκαν κι εκείνοι, έστω για λίγα λεπτά, μέσα στη βροχή. Στη μνήμη του Αλέξη...

Ένας σκοτώθηκε. Όλοι πληγώθηκαν. Ένας πυροβόλησε. Όλοι οργίστηκαν. Ένας έπεσε. Όλοι βγήκαν στους δρόμους. Ένας έκανε πλιάτσικο. Όλοι έχασαν το δίκιο τους. Θα μου πεις, "δεν το περίμενες"; Ε, όχι! Δεν το περίμενα! Έλεγα ότι αυτήν τη φορά, το υπόβαθρο είναι τόσο μεγάλο, η αγανάκτηση τεράστια, τα αίτια αναρίθμητα, η αιτία τραγική. Έλεγα πως δεν θα καταφέρει κανείς, να καπελώσει ένα κίνημα. Υπήρχε και το προηγούμενο: Αυτό της αυθόρμητης διαδήλωσης για το πράσινο που χάθηκε. Στην Ηλεία, στη Χαλκιδική, στη Ρόδο. Τώρα, είχε χαθεί η αθωότητα. Κινδύνευε και η ελπίδα. Φυσικά και περίμενα πως θα βρεθούν πέντε-δέκα μαλάκες, να προσπαθήσουν να διαλύσουν, να ρημάξουν, να χαλάσουν. Ίσως κάποιοι από αυτούς να ήταν προβοκάτορες. Ίσως κάποιοι να πιστεύουν, πράγματι, ότι η ιδιοκτησία είναι κλοπή. Όμως επέμενα: Τόσοι θα βγουν στους δρόμους. Θα τους σταματήσουν. Κι όμως... Η εκτέλεση του Αλέξη χρησιμοποιήθηκε από άλλους για να εμφανιστούν ως προστάτες της "γενιάς των 700 ευρώ", από άλλο...