diastimata

...δοξάσατε (και η ΔΕΗ τρίβει τα χέρια της). Το δενδράκι... ...η πόλη... ...το παιχνίδι...(με τα βελάκια πάμε δεξιά, αριστερά, πάνω και κάτω, με το spacebar παγώνουμε όποιον δε γουστάρουμε)... ...και το βίντεο! Χρόνια Καλά σε όλους!

Κούνησε, με τρεις κυκλικές κινήσεις, το φλιτζάνι του καφέ. Ανακάτεψε το κατακάθι με την τελευταία γουλιά. Το ρούφηξε, με θόρυβο. Κι έβγαλε έναν αναστεναγμό ηδονής. Ο καφές, άλλωστε, ήταν η τελευταία ηδονή που της είχε απομείνει… Φρεσκοκομμένος καφές, με ένα κλικ εδώ . Για να δείτε πώς, ο Θανάσης χώρισε τους δρόμους με το γιο του.

Ω ναι! Νέο επεισόδιο στον "Καφέ"! Η λύση του "από μηχανής Θεού". Η επάνοδος. Η άνοδος. Η πτώση. Το πρόβλημα που φεύγει και ξανάρχεται. Η αποκάλυψη. Κάντε κλικ εδώ .

Ήταν, ήδη, φτιαγμένος. Μια μυτιά, που είχε πάρει στο μπάνιο, τον είχε φέρει εκεί. Έβαλε τα φιξάκια στις εσωτερικές τσέπες του μπουφάν και πήγε να πάρει το τζιπ. Τον περίμεναν. Γύρισε το κλειδί στη μηχανή. Χαμογελούσε. Κοιτάχτηκε στο καθρεπτάκι, πριν βάλει όπισθεν. Είχε γένια τριών ημερών -έτσι ήταν πάντα, άλλωστε. Τα μάτια του ήταν κόκκινα -αλλά και πότε δεν ήταν; Χαμογελούσε. Το παρατήρησε και πάλι. Ναι, αυτό σίγουρα του συνέβαινε για πρώτη φορά εδώ και καιρό. Ίσως από την τελευταία φορά που είχε μιλήσει με τον Κωνσταντίνο. Πάτησε γκάζι. Βγήκε, μαλακά, στο δρόμο. Συμπλέκτης, πρώτη, γκάζι, φύγαμε... Ψαχούλεψε τις εσωτερικές του τσέπες. Του φάνηκε πως δεν είχε τίποτα μέσα... Πανικοβλήθηκε. Έχασε το χαμόγελό του. Γύρισε να κοιτάξει. Λάθος... Δεν έπρεπε να το κάνει αυτό. Ακούστηκε σα γδούπος. Ένας πνιχτός θόρυβος κι ύστερα, σα να έσερνε κάτι με το αυτοκίνητο. Ώσπου να καταλάβει τι γινόταν, έκανε αρκετά μέτρα. Πάτησε φρένο απότομα. Το αυτοκίνητο σταμάτησε, με έναν θόρυβο. Κοιτούσε ίσι...

Το φέισμπουκ το γνώρισα από μια φίλη. Η ίδια μου άνοιξε τα μάτια με τα μπλογκ και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό. Όμως, για το φέισμπουκ, δεν ξέρω αν πρέπει να την ευχαριστήσω. Μπήκα στο φέισμπουκ και βγήκα τρέχοντας. Η δημιουργία, το δέσιμο, η άμεση επαφή και ό,τι είχα γνωρίσει στα μπλογκ, πήγαν περίπατο. Μπροστά μου είχα, πάλι, την επαφή μέσω του πι σι, μια βίρτουαλ ένωση με κάποια υποτιθέμενη παρέα. Αναζήτησα τους φίλους στο φέισμπουκ. Βρήκα αρκετούς, είναι η αλήθεια. Κι από τότε τους κερνώ ηλεκτρονικά ποτά και καφέδες. Αντί να συμμετέχω ενεργά σε ομάδες πολιτών, με ένα κλικ, σώζω τις καφέ αρκούδες της Πίνδου και τις φώκιες της Αλοννήσου. Εφέτος δε θα πάω στο νησί. Δεν υπάρχει λόγος. Δημιούργησα μια κοινότητα φίλων, που έκαναν κι αυτοί κλικ στο πι σι τους. Έτσι, σώσαμε τις φώκιες των Βορείων Σποράδων. Τώρα μαζεύουμε κόσμο για να σώσουμε τις αλεπούδες της Βάλια Κάλντα. Μαζί μας είναι και οι πολιτικοί αρχηγοί. Ο Γιωργάκης είναι ιδιαίτερα ενεργός, ανανεώνει καθημερι...